Nie ucz córki przepraszać. Wychowywanie miłych dziewczynek to największy grzech rodziców

"Przepraszam" to jest nawet ładne słowo, które niesie wiele dobrego, jeśli zostaje wypowiedziane z czystą intencją i poprawia nastrój osobom, które prowadzą dialog. Nie ma jednak nic wspólnego z "przepraszam" wypowiadanym przez dziewczynki, ponieważ zostały zmuszone do bycia pokorną przez konstrukt społeczny.

Wydaje ci się, że przesadzam? To policz, ile razy dziennie, twoja córka mówi po cichutku "przepraszam, że biegałam", "przepraszam, że uderzyłam braciszka, choć zabrał mi zabawkę", "przepraszam, że nie byłam mądrzejsza/bardziej odpowiedzialna/że nie uważałam".

W pewnym momencie życia w dziewczynki wdrukowuje się nawyk ciągłego przepraszania. Szczególnie pokorności wobec mężczyzn. Dlatego to twoja robota, tato, żeby oduczyć córkę poczucia winy.

Jak wzmocnić pewność siebie u córki?

Wzmacniaj jej pewność siebie - tata powinien wspierać swoją córkę w odkrywaniu mocnych stron i chwalić ją za osiągnięcia. Pewność siebie to najważniejsza wartość w budowaniu własnej osobowości i jeśli będzie dobrze rozwinięta, dziewczynka nie będzie bała się walczyć o swoje.

Pozwól jej mówić, o czym tylko chce - nie ma tematów, których dziewczynki nie powinny poruszać - taplanie w błotku, rozgniatanie robaczków i odgłosy fizjologii to normalne sprawy, które ciekawią rzeczy. Niech twoja córka wie, że zawsze jej chętnie wysłuchasz i odpowiedz wyczerpująco na zadane pytania.

Mów do niej inaczej - rodzice mają często bardziej wygórowane oczekiwania wobec córek. Chłopcom pozwala się na bieganie szybciej, zadzieranie koszulek, głośny śmiech i in. Zatem dorośli inaczej formułują uwagi do dzieci w zależności od tego, jakiej są płci.

Kłóć się i dyskutuj - w codziennym życiu, nawet z najwspanialszymi dziećmi na świecie, nie da się uniknąć kłótni i nieporozumień. Pozwól swojej córce wyrzucić z siebie emocje i wykrzyczeć swoje racje, pamiętaj, aby nigdy nie tłamsić jej, nie stosować przemocy psychicznej i nie ośmieszać w trakcie kłótni. Właśnie w czasie dynamicznej dyskusji będzie miała okazję postawić na swoim i wygrać.

Zwracaj uwagę - jeśli słyszysz, że twoja córka często mówi "przepraszam", nawet w chwilach, gdy nic nie zawiniła lub tylko po to, by pokazać uległość i zgodzić się na wspólną zabawę, zwracaj uwagę. Powiedz: "Widziałem, że przeprosiłaś koleżankę, bo chciałaś dalej się z nią bawić, ale nie podobają ci się zasady, które ustaliła. Co możemy z tym zrobić?". Po pierwsze dajesz znak, że zauważasz i nie wykorzystujesz jej uległości, tylko jej pomagasz, po drugie uczysz negocjacji i użycia swojego głosu.

Gdy słyszysz, że twoja córka nadużywa słowa "przeprasza" i robi to bez wyraźnego powodu konfliktu z kimś, koniecznie z nią porozmawiaj i zwróć uwagę na to, czy czuje się pewnie ze sobą i wśród rówieśników.