Często nie zdajemy sobie sprawy z różnicy między ojcem a tatą. Zdarza się, że traktujemy te słowa jako synonimy. Ojcem może stać się każdy mężczyzna, ale tylko ktoś wyjątkowy może zostać tatą. Ojciec przekazuje dziecku swoje geny, tata kocha, wspiera i akceptuje. Jeśli ojciec jest jednocześnie tatą, dziecko jest wielkim szczęściarzem.
Ojca z dzieckiem wiąże podobieństwo DNA, ale niesamowitą relację przez całe życie definiuje związek między tatą a dzieckiem. Tata utrzymuje codzienny kontakt, radzi, podpowiada i pomaga wejść w dorosłe życie. Kiedy dziecko jest małe, przewija, kąpie i ubiera. Rola taty jest zdecydowanie trudniejsza od roli ojca.
Tata w jak największym stopniu stara się być obecny w życiu dziecka. I choć oczywiste jest, że wiele godzin spędza w pracy, by zarobić na utrzymanie rodziny, to jest na bieżąco ze wszystkimi problemami, rozterkami i radościami swojego dziecka. Potrafi wygospodarować wolną chwilę, którą poświęca na zabawę czy wspólną rozmowę. Jest odpowiedzialny nie tylko finansowo, ale i emocjonalnie. Ojca nie ma, poświęca się głównie pracy, bo to ona jest dla niego najważniejsza.
Prawdziwy mężczyzna urządza herbatki ze swoimi córkami. Tata nie ma problemu z nawiązaniem wspólnego języka z dzieckiem. Potrafi usiąść na dywanie, budować statki kosmiczne z klocków czy przebierać lalki na pokaz mody. Tata wie, że nie ma nic piękniejszego i cenniejszego niż nawiązanie niesamowitej relacji z dzieckiem. Nie denerwuje się, kiedy córka pomaluje mu paznokcie na kolor czerwony lub uczesze najpiękniej, jak potrafi. Takie momenty kolekcjonuje, zapisuje w swojej głowie, by za 20 lat, ze łzą wzruszenia w oku móc powspominać. Ojciec chce prowadzić rozmowy na swoim poziomie, nie traktuje dziecka jak dziecko, często ignoruje jego prośby czy chęć wspólnej zabawy.
Wyobraźmy sobie sytuację – dziecko przychodzi do rodzica i opowiada, że ktoś postąpił wobec niego źle. Zabrał ulubioną zabawkę, popchnął czy uderzył. Ojciec dokładnie wysłucha całej historii, zada pytania, a następnie wstanie i zacznie działać. Pójdzie do rodziców dziecka albo zadzwoni, by jak najszybciej wyjaśnić sytuację.
Prawdziwy tata uspokoi, przytuli i wesprze. Spróbuje zrozumieć zaistniałą sytuację i będzie chciał wytłumaczyć dziecku, dlaczego inni postąpili wobec niego źle i niesłusznie. Da do zrozumienia, że zrobi wszystko, by taka sytuacja już nigdy się nie powtórzyła.
Istnieje ogromna różnica między byciem brutalnie szczerym a byciem szczerym z rozmysłem. Prawdziwy tata, zanim odpowie albo skomentuje, dwa razy się zastanowi, a na koniec i tak ugryzie się w język, by nie zranić uczuć dziecka. Ojciec od razu, bez zastanowienia i nie przebierając w słowach, powie swoje zdanie. Nie ma dla niego znaczenia to, czy słowami skrzywdzi swoje dziecko.
Źródło: Yourtango.com
Więcej:
Wychowanie