Twoje dziecko ma napad złości? Błędy, których nie możesz popełnić

Prawidłowa reakcja na napad złości i histerii u dziecka to dla wielu rodziców duże wyzwanie. Niektórzy nie wiedzą, jak się zachować, popełniają błąd za błędem i zupełnie nieświadomie pogarszają całą sytuację. Oto rzeczy, których nigdy nie powinieneś robić.

Czego nie robić podczas napadu złości?

Nie pocieszaj

Wielu rodziców, kiedy dziecko zaczyna płakać i histeryzować, za wszelką cenę stara się je pocieszyć. Bagatelizowanie uczuć, negatywnych emocji nie jest dobrym postępowaniem. Najważniejsze, by zrozumieć, dlaczego dziecko wpadło w złość. Co takiego się wydarzyło, że urządziło pokaz histerii? Być może nie chciałeś kupić mu ulubionej zabawki, włączyć bajki lub podałeś obiad nie na tym talerzu, co chciało. Naucz malucha, jak radzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami, okaż mu wsparcie i zrozumienie.

Nie poddawaj się napadom złości

Niektórzy rodzice, by jak najszybciej powstrzymać krzyki i złość dziecka, ustępują. Godzą się na to, co krzykiem maluch chciał osiągnąć. "Dobrze, kupię ci tę zabawkę", "Ok, możesz zjeść kolejne ciasteczko". Takim zachowaniem wyrządzasz dziecku wielką krzywdę, uczysz, że histeria to doskonały sposób, który pomaga osiągnąć cel. Dziecko szybko zrozumie, że wystarczy głośny krzyk, płacz i tupanie nogami, by rodzic spełnił jego oczekiwania.

Nie ostrzegaj

Nieustanne groźby i ostrzeżenia mogą przynieść odwrotny skutek od oczekiwanego. Powtarzanie: "przestań krzyczeć, bo zostaniesz w domu", bez faktycznego pozostawienia dziecka samego w mieszkaniu, pokaże, że to, co mówisz, nie ma żadnego pokrycia. Nie ma większego znaczenia. Nie postrzegaj napadu złości jako niepożądanego zachowania, spójrz na nie jak na formę komunikacji.

Nie przekupuj

Zdesperowani rodzice mogą pokusić się o próbę przekupstwa. Zawstydzenie, skrępowanie, jakie pojawia się podczas histerii w spożywczaku, może doprowadzić do tego, że rodzic za wszelką cenę będzie starał się uspokoić dziecko. Przekupywanie dziecka: "Kupię ci coś słodkiego, jak przestaniesz płakać", to jedno z bardziej krzywdzących zachowań. Napady złości nigdy nie powinny być nagradzane.

Nie zostawiaj

Płaczące dziecko prosi rodziców o pomoc. Komunikuje, że coś jest nie tak, że coś złego się dzieje. Pozostawienie małego, bezbronnego malucha samego sobie nie jest w porządku. To metoda, którą stanowczo odradzamy. Płaczące dziecko potrzebuje zrozumienia, wsparcia, bliskości rodzica. Odizolowanie malucha, przeniesienie go do łóżka czy zamknięcie w pokoju, wyrządzi krzywdę i niekorzystnie wpłynie na rozwój.

Źródło: Verywellfamily