Takie maleństwa są warte nawet 1000 zł. Sprawdzamy, na czym polega fenomen "bitewniaków"

– Moje dzieci czasem siedzą obok mnie, jak maluję, albo układają figurki w szeregu. Zawsze patrzę im na ręce – mówi Karol. – Nie chciałbym, aby coś, nad czym spędziłem kilka godzin, zostało w ciągu sekund strzaskane o ziemię. Nie szkoda mi tanich piechurów – śmieje się. – Dzieci nie mogą tylko gryźć ich i nimi rzucać – wyznacza reguły.

Czy zatem jest jasny system reguł malowania? – Ludzie, którzy rekonstruują, czyli reenacment, mocno trzymają się zasad. Pamiętam, że kiedyś wrzuciłem na grupę zdjęcia czołgu, który pomalowałem. Nie miałem konkretnego odcienia zielonego, więc napisałem, że zastąpiłem go innym, ale mi się podoba. Wybuchła dyskusja, że tak nie mogę, bo w tym konkretnym roku '43 Niemcom skończyła się zielona farba do malowania czołgów i mieszali ją z pomarańczowym. Czy coś w tym stylu. Ale oni mają podstawy historyczne, żeby się czepiać – wspomina Grot Orderly.

Dodaje, że w grupie preenacmentu, czyli ludzi wymyślających światy, z którymi będziemy mierzyć się za 10 tysięcy lat, jest grupa Niemców, którzy tworzą cały regiment armii w skali 1:1.

W grupach fantasy od zarania dziejów toczy się dyskusja, czy krew orków powinna być zielona ze względu na odcień ich skóry, czy czerwona. – Gdy ktoś ma do mnie pretensje, że nie mogę krwi na toporze pomalować na czerwono, każę mu pokazać mi zdjęcie prawdziwego orka i książkę o anatomii tych stworzeń, która potwierdziłaby jego teorię. To samo dotyczy smoków – żartuje Karol.

Odnajduje się w artystycznym podejściu, robi jedną figurkę, ale dba o szczegóły. Na centymetrowej fladze potrafi wyczarować górski krajobraz. – Tu akurat mi coś jeb** – śmieje się. – Ale prawda, uwielbiam ten moment, kiedy zatracam się w malowaniu. Inni potrafią malować 200 figurek od ręki, trzy kolory i gotowe. Ja spędzam nad figurką kilka godzin. Traktuję malowanie jak medytację.

Nie odwiedza okulisty, ale stawia na dobre oświetlenie przy malowaniu. – Jestem krótkowidzem, to naturalne przystosowanie do malowania figurek. Gdy potrzebuję zbliżenia na szczegół, ściągam okulary – żartuje Mehow.

Kiedyś tworzył własne budowle do gry z resztek styropianu, puszek i słomek po napojach. Znajdował w tym swoją nowatorską nutę.

– Muszę przyznać, że z samej gry niewiele rozumiałem, ale malowanie pochłaniało mnie całkowicie. Kilka lat później rodzice nawet wysłali mnie na letni obóz figurkowy. To były jedne z najlepszych wakacji, jakie miałem – wspomina Sami.

– Swego czasu środowisko było zamknięte i nie wpuszczało nowych ludzi. Albo odnoszono się do nich z pogardą dla nowicjuszy. Teraz coraz więcej napływa młodych, którzy przechodzą do figurek z gier komputerowych i chcą mieć też swojego bohatera w realu – mówi Karol z Grot Orderly.

– Weterani z kolei, czyli faceci koło 40., którym udało się sprzedać dzieci żonie lub babci, najpierw narzekają, że drogo za to malowanie, a potem kupują kolejną figurkę. Zawsze cieszy mnie wtedy, że udało mi się w nich obudzić ich wewnętrzne dziecko.

– W cenie jednej gry planszowej można skomponować zestaw, który posłuży latami. Często zdarza mi się, że piszą do mnie klienci z prośbą o zaproponowanie im zestawu farb i akcesoriów pod konkretne tytuły gier. Jak dotąd, największe tego typu zamówienie opiewało na ok 500zł. Czy to dużo? Cóż, tyle co dwa obszerniejsze tytuły planszowe albo 2-3 pudełka do "bitewniaków". Ale za to wystarcza na lata malowania Sam mam jeszcze niektóre farby wciąż dobre sprzed dekady – tłumaczy Sami.

Zdecydowanie najwięcej kosztuje jednak czas, który malarz poświęca na dopieszczenie figurki.

– W Polsce jest to biznes. Szczególnie dla zamawiających ze Stanów Zjednoczonych, bo mają dobry przelicznik. Mój kolega sprzedał niedawno pojedynczą figurkę za 250 dolarów. Goła kosztowała 90 złotych – tłumaczy Karol.

Ludzie ze Stanów są w stanie płacić więcej, bo cenią swój czas i mają na to pieniądze. Sporo nowych sklepów malarskich otwiera się w Rosji i Ukrainie, a tam jest jeszcze taniej. – Malowanie w Polsce dla Polaków jest drogie – mówi Grot. – Jeszcze nie do końca wiedzą, że za profesjonalne pomalowanie armii warto dać 2 tysiące złotych.

– Dla jednego klienta pomalowałem już ok. 1000 figurek, ale on wybiera malowanie masowe. Poznałem ten biznes z każdej strony i wybrałem dla siebie najlepszą ścieżkę –mówi Andrzejewski.

– W sytuacji gdy ktoś decyduje się na współpracę ze mną, to zdecydowanie jest to świadomy wybór i najczęściej mam klientów z zagranicy. Powód jest banalnie prosty: cena. Za wysoką jakością idą odpowiednie kwoty, także gdy ktoś akceptuje moją ofertę, to jestem pewien, że chce mieć w swojej kolekcji modele pomalowane właśnie przeze mnie – tłumaczy Samuel.

I dodaje: „To dość specyficzny rynek, raczej nierówny i całkiem niszowy moim zdaniem. Mamy malarzy weekendowych, którzy malują figurki za naprawdę małe pieniądze, często poniżej minimalnej stawki godzinowej – ale za to mogą sobie dorobić parę groszy w ramach realizacji swojego hobby. Jakość takiego malowania najczęściej pozostawia dość sporo do życzenia, ale dość łatwo znaleźć na nie popyt. Bo tanio”.

– Pomiędzy tym wszystkim znajdują się artyści tacy jak ja – mówi Sami. – Którzy głównie realizują zlecenia na zagranicę, ale nie mają takich mocy przerobowych jak ogromne studia. Z drugiej strony, oferują wyższą jakość pracy i często są autorami tzw. Box Artów, czyli malowania wzorcowego danego modelu, które można podziwiać na pudełku.

On też nie stoi w miejscu. Założył własny sklep internetowy z farbami do figurek oraz kanał na YouTube o malowaniu po polsku.

– Ludzie zaczęli więcej czasu spędzać w domach, chcieli malować swoje kolekcje, bo w końcu mieli czas. Super! – cieszy się Samuel. To duża zmiana, bo nagle, zamiast tylko malować figurki zacząłem dywersyfikować swój czas na zarządzanie tym sklepem oraz produkcję filmów. A wszyscy mamy taką samą dobę do dyspozycji.

Bywa i dobrze. Mehow wyznaje, że nie spodziewał się, że nawiąże z klientami bliskie relacje w czasie pandemii. Gdy miał gorszy czas, wielu z nich pisało do nich „Stary, co u ciebie?” i dopytywało o jego samopoczucie.

Być może świat gier figurkowych to zajęcie dla tych, którzy mają dużo wolnego czasu. Akurat teraz wszyscy mamy go dość sporo, spędzając popołudnia w domach. Okazuje się jednak, że to też droga do osiągnięcia osobistego sukcesu i odnalezienia własnego „ja”. Nawet jeśli w grze jesteś szefem ekipy krwiożerczych orków.