Wdech i wydech. Czyli o tym, jak poradzić sobie ze złością dziecka
Są takie dni, że twoje dziecko powtarza "nie chcę!" jak mantrę. Z każdym kolejnym powtórzeniem narasta w tobie gniew i choć wiesz, że nie powinno się krzyczeć na dzieci, zaraz wybuchniesz... Spokojnie. Powiemy ci jak powstrzymać tę falę ognia.
- Jak poradzić sobie ze złością na dziecko?
- Gdy dziecko płacze i krzyczy, rodzicom trudno przychodzi opanowanie własnych emocji.
- Istnieją sposoby, które pomagają opanować złość na dziecko i pomóc mu przejść przez przeżywanie trudnych emocji.
1. Może naprawdę nie chce?
Słowo "empatia' zostało powtórzone przez parenting już miliony razy. A jednak ono jest kluczem do udanego rodzicielstwa.Choć podchodzisz do krzyków swojego dziecka z powątpiewaniem, bo kilkanaście razy już słyszałeś, że nie chce czegoś założyć/zjeść/zrobić, to może czas wreszcie przyjąć do informacji, że naprawdę tego nie zrobi.
Zastanów się, czemu twoje dziecko "nie chce". Zupa zawiera warzywa, których nie lubi? Ma w bucie kamyk? Naprawdę dobrze bawiło się lalkami i nie ma ochoty i sprzątać, bo chce niedługo wrócić do zabawy? Wczuj się w swoje dziecko, znasz je. Wiesz, że buraczki nie przejdą, a te buciki trochę piją ją w palcach. Odpuść.
2. Poszukaj innego rozwiązania
Jeśli zdiagnozujesz problem, wobec którego twoje dziecko staje okoniem, łatwiej będzie ci zaproponować alternatywne rozwiązania.
Zacznij negocjacje. O wiele więcej ugrasz, wyławiając z zupy kawałki buraka lub zmieniając buty do wyjścia, niż stojąc i wrzeszcząc na siebie wzajemnie z dzieckiem.
Nie upieraj się. Daj też szansę dziecku na podsunięcie innego rozwiązania waszego problemu. Błyskotliwy i szybko reagujący umysł twojego dziecka może wam pomóc w szybszym dojściu do porozumienia.
3. Sam czujesz się jak dziecko
Silne emocje mogą wyzwolić w tobie wspomnienia bezsilności z innego okresu twojego życia. Być może w czasie gniewu wcale nie chodzi ci o sytuację, której właśnie doświadczasz, ale wróciłeś do własnego dzieciństwa i innego przeżycia, które wyzwoliło w tobie agresję.
Zastanów się, czy sam jako dziecko nienawidziłeś sznurowania butów, byłeś do tego przymuszany i reagujesz podobnie, jak osoba, która na ciebie naciskała. Może twój płacz i nerwy są wyzwoleniem zakopanych dawno emocji.
4. "Wszystko będzie dobrze"
Te słowa uspokoją cię i dziecko. Twój i jego wybuch nie przekreślają przecież waszej miłości i oddania. Są pojedynczą reakcją na sytuację.
Ustal plan z dzieckiem, ale zacznij od tych słów. "Wszystko będzie dobrze. Przytulimy się, a potem wrócimy do obiadu/zabawy".
5. Wycisz się przed spędzaniem czasu z dzieckiem
Twój relaks jest tak samo ważny, jak spokój dziecka. Zanim zaczniesz zabawę ze swoim dzieckiem, upewnij się, że jesteś opanowany, nie rozpraszają cię myśli związane z pracę czy nie roztrząsasz jakiegoś konfliktu.
Im twój umysł będzie bardziej wyciszony, tym łatwiej będzie ci opanować emocje, gdy przyjdzie do sytuacji kryzysowej. Nie będziesz startował z wysokiego C, tylko z równego stanu umysłu.
6. Jeśli dziecko mówi "nie", już wygrałeś
Twoje dziecko płacze, krzyczy i mówi niemiłe rzeczy, ale to oznacza, że po prostu czuje, że może przyjść do ciebie z tymi silnymi emocjami i ty mu pomożesz. To wielka wartość dla rodzica - stworzyć bezpieczną przystań, do której może przyjść dziecko w kryzysie.
7. Zły glina, dobry glina
Jeśli ty masz krótszy lont niż twoja partnerka, niech ona przejmie emocje dziecka, gdy czujesz, że jesteś na granicy i zaraz wybuchniesz. Bądź tym razem złym gliną, ale wyjdź z pokoju i daj upust emocjom poza wzrokiem dziecka.
Porozmawiaj z nim jednak i wyznaj szczerze, że bardzo się zdenerwowałeś i potrzebowałeś chwili, aby się uspokoić. Koniecznie powiedz dziecku, że to nie ono było przedmiotem twojego gniewu, a sytuacja, na którą nie mieliście wpływu.
Odwołaj się do empatii, pomyśl, czy napad agresji nie był nagromadzeniem trudnych emocji z całego dnia oraz przeproś dziecko, że nie mogłeś być wtedy przy nim, ale zapewnij, że zawsze może do ciebie przyjść, jeśli będzie działo się coś złego.
Może cię zainteresować: "Przestań wyć!" nie działa? Bo nie rozumiesz, jak działa twoje dziecko. Ten przewodnik ci pomoże