Złości się, rzuca zabawkami i płacze za każdym razem, gdy usłyszy "nie". Możesz sobie wmawiać, że to asertywność i gorący temperament. Lepiej jednak, jeśli zrobisz poniższy test i sprawdzisz, czy twój maluch nie ma problemów z kontrolą emocji.
Agresywne zachowania dziecka mogą świadczyć o problemie malucha z kontrolą nad emocjami.
Złość twojego dziecka może nie wynikać z potrzeby wyrażenia niezadowolenia, a jest przykrywką dla innych, ukrywanych przez niego emocji.
Czasem bywa tak, że dziecko nie wyraża gniewu w sposób agresywny, tylko izoluje się lub uparcie milczy. To jest równie szkodliwe.
Układ nerwowy dzieci nie jest jeszcze w pełni rozwinięty i może mieć pewne trudności w zarządzaniu emocjami. Jednak, gdy negatywne zachowania dziecka długo się utrzymują i powtarzają, musisz zacząć je regulować.
Owszem, dzieci mają prawo do wyrażania wszystkich swoich emocji. Jednak gniew jest tym szczególnym uczuciem, który bardzo podnosi poziom kortyzolu we krwi, a hormon stresu negatywnie wpływa na mózg i blokuje jego właściwy rozwój.
Może też okazać się, że złość twojego dziecka nie wynika z potrzeby wyrażenia niezadowolenia, a jest przykrywką dla innych emocji. Zamiast smutku, niskiego poczucia własnej wartości i poczucia bycie niedostatecznie dobrym, pojawia się gniew, który w sposobie wyrażania nadaje dziecku siłę. Agresja, krzyki, bicie pięściami, rzucanie zabawkami to forma rozładowania napięcia, które nie mija nigdy całkowicie.
Czy moje dziecko ma problem z gniewem: test
Zerknij na tych 15 zdań, które opisują dziecięce zachowania. Czytając je, oceń, w jakim stopniu zdarzają się one twojemu dziecku. Potem odczytaj wynik i dowiedz się, jak pomóc maluchowi, który lubi się gniewać.
Punktacja:
0 - Moje dziecko nigdy lub rzadko tego nie robi
1 - Moje dziecko robi to sporadycznie (nie częściej niż raz w miesiącu).
2 - Moje dziecko często (raz lub więcej w tygodniu) to robi.
3 - Moje dziecko robi to często (codziennie lub kilka razy w tygodniu).
Opisy zachowań:
1. Moje dziecko obwinia innych za swoje kłopoty.
2. Moje dziecko rzuca lub łamie rzeczy, gdy czuje się sfrustrowane lub zirytowane.
3. Ilekroć moje dziecko się złości, uspokojenie go wymaga dużo czasu.
4. Moje dziecko nie lubi żadnych zmian i wpada w złość, gdy zmiana jest mu narzucana.
5. Moje dziecko zmienia zasady gry podczas zabawy z innymi dziećmi.
6. Moje dziecko mówi złośliwe lub nienawistne rzeczy za każdym razem, gdy czegoś mu zabraniam.
7. Moje dziecko celowo powolnie się rusza i opiera się robieniu tego, co mu każę, a żadne taktyki dyscyplinujące nie działają.
8. Moje dziecko szuka argumentów lub powodów, aby się zdenerwować, nawet gdy wszystko jest dobrze.
9. Moje dziecko ocenia, gardzi i narzeka na innych.
10. Moje dziecko traci kontrolę, gdy jest złe i pokazuje to mimiką twarzy lub mową ciała.
11. Moje dziecko używa wulgarnego języka, gdy się złości.
12. Kiedy moje dziecko uczy się czegoś nowego, łatwo staje się sfrustrowane i chce robić coś innego.
13. Moje dziecko jest uparte i odmawia robienia tego, co mu każą, chyba że użyjesz krzyku lub sztuczki wychowawczej.
14. Przyjaciele mojego dziecka nie lubią się z nim bawić, ponieważ ciągle się złości i zabiera im zabawki.
15. Moje dziecko wdaje się w bójki z innymi dziećmi i ma duże trudności z kontrolowaniem swojego temperamentu, gdy ktoś mu dokucza.
Wynik testu:
0-5: Twoje dziecko jest wyjątkowo wolne od gniewu i nie jest podatne na frustrację. Jeśli już, to może być trochę zbyt łagodne - ale nie próbuj tego zmieniać!
6-10: Twoje dziecko wykazuje normalny stopień gniewu i irytacji, ale wyższy wynik (bliżej 10) odpowiada raczej młodszym dzieciom (poniżej 6 lat), a niższy wynik (bliżej 6) starszym.
11-15: Twoje dziecko zaczyna wykazywać ponadnormatywny stopień reakcji gniewu. Ponownie, wyższy wynik jest bardziej odpowiedni dla młodszych dzieci. Powinieneś przyjrzeć się reakcjom swojego dziecka w sytuacjach, które prowadzą do wybuchów złości.
16-20: Najwyraźniej dziecko ma problem z gniewem i powinno otrzymać Twoją uwagę.
Ponad 20: Twoje dziecko ma poważny problem z gniewem, zwłaszcza jeśli jest już w wieku szkolnym. Natychmiast się tym zajmij, aby pomóc dziecku poradzić sobie ze złością i poszukaj psychologa dziecięcego, który pozwoli ci lepiej zrozumieć twoje dziecko.
Jak pomóc dziecku poradzić sobie z gniewem?
A oto kilka wskazówek dla ciebie, abyś mógł pomóc swojemu dziecku, gdy znów się zdenerwuje. Jeśli problemy z gniewem nie są duże, a dziecko potrzebuje jedynie wskazówek, jak działać nad regulowaniem emocji, możesz pracować z nim nad tym w domu.
1. Pomóż dziecku uświadomić sobie, że jest pogniewane
Czasem bywa tak, że dziecko nie wyraża gniewu w sposób agresywny, tylko izoluje się lub uparcie milczy. W takim wypadku trzeba pomóc mu ten gniew wyrazić słowami.
W przypadku, gdy dziecko gniewa się aktywnie, dobrze jest porozmawiać z nim o przebiegu wydarzeń, które doprowadziły do jego frustracji, aby zrozumiało mechanizm, który popycha go do tak gwałtownego wyrażania złości.
2. Usiądź i przytul
Daj dziecku wykipieć, jeśli chce się denerwować. Ma do tego prawo. Jednak zawsze potem usiądź z nim i je przytul, aby wiedziało, że ma w tobie wsparcie także w trudnych emocjach. A potem pogadajcie, z czego wynika gniewne zachowanie twojego dziecka i znajdzie wspólnie sposób jego regulacji - rysownie Pani Złości, ugniatanie piłeczki, szalony taniec.
3. Mów o swoich emocjach
Możesz przyznać się dziecku do tego, że jego słowa cię zraniły, a zachowanie sprawiło przykrość. Zamiast mówić: "Przestań tak do mnie mówić", powiedz: "To, co przed chwilą powiedziałeś, sprawiło, że poczułem się smutny. Chciałbym, aby ktoś mnie teraz przytulił".
To pomoże twojemu dziecku nie tylko uspokoić się w twoich ramionach, ale poznać konsekwencje jego zachowania. "Mówię brzydkie rzeczy - ktoś przez to czuje się smutny".
4. Oddaj dziecku kontrolę
Zapytaj dziecko, na co ma ochotę, jak chciałoby, abyś ty zachowywał się w czasie, gdy ono zaczyna się gniewać, jak tak naprawdę ono chciałoby wyrażać niepokój i frustrację, zamiast używać słów i agresji, którą zna.
Możesz przypomnieć mu sytuację, gdy ostatnim razem w złości rzuciło swoją zabawką, a ta zepsuła się i było mu smutno.
5. Połącz kropki
Być może w twoim dziecku gotowało się od kilku dni, ale dopiero dzisiaj przelała się czara goryczy. Przeanalizuj wydarzenia kilku ostatnich dni oraz zapytać dziecka, czy wydarzyło się niedawno coś takiego, co go zasmuciło lub zdenerwowało. Ono może nie wiedzieć, że mała kłótnia w przedszkolu czy szkole z kolegami gryzie go już jakiś czas i potrzebuje wyładowania.