Chyba w każdej klasie jest przynajmniej jedno dziecko, które wyróżnia się na tle innych poziomem zamożności. Ma markowe ciuchy, najnowszy telefon, przynosi drogie gadżety, a po lekcjach wsiada do luksusowego auta rodziców. I nawet jeśli się swoim bogactwem nie przechwala, to może budzić w innych dzieciach zazdrość. Jak sobie z tym radzić? Jak rozmawiać ze swoim dzieckiem o tym, dlaczego was na takie rzeczy nie stać?
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Dzieci z bogatych domów często przechwalają się drogimi rzeczami, co w innych budzi zazdrość. fot. Pexels/Angela Roma
Reklama.
Takie rozmowy nie są łatwe. Gdy bowiem dziecko zapyta, dlaczego ono nie ma takich ubrań czy telefonu, jak kolega, to zwykle trafia w nasz czuły punkt. Przecież chciałbyś więcej zarabiać, mieć lepsze auto, większe mieszkanie. I rzecz jasna, kupić dzieciakowi nowszy telefon, fajniejsze ciuchy, żeby nie czuło się gorsze, też mogło się pochwalić. Ale stan konta na to nie pozwala. Co więcej, takie pytanie może też budzić złość, bo przecież na potrzeby dziecka wydajesz mnóstwo kasy, a ono i tak porównuje się z bogatszymi rówieśnikami.
Nie mów, że nie masz pieniędzy
Tę złość czy poczucie porażki trzeba w rozmowie z dzieckiem opanować. Bo najgorsze, co możesz zrobić, odpowiadając na wspomniane pytanie, to wysyczeć przez zęby "Nas na takie drogie rzeczy nie stać" albo "Nie mamy pieniędzy". To sprawi, że dziecko, które już i tak czuje się gorsze od innych, poczuje się jeszcze gorzej. I prawdopodobnie jeszcze bardziej będzie zwracać uwagę na rzeczy materialne, oceniać ludzi przez pryzmat tego, na co ich stać.
Unikaj stereotypów
Jak zatem to powiedzieć? Przede wszystkim nie sugerować, że rodzice bogatego kolegi wzbogacili się w nieuczciwy sposób. "Nakradli, to mają" – to niestety często powtarzany stereotyp. Dzieci, słysząc takie wyjaśnienia, nabierają przekonania, że zarabianie pieniędzy jest czymś złym, wiąże się z nieuczciwością i krzywdzeniem innych. Zamiast tego wyjaśnij, że twoja sytuacja jest inna niż sytuacja rodziców bogatego kolegi. "Teraz mam taką pracę, w której nie zarabiam tyle, co oni" zabrzmi lepiej niż "Nie mamy pieniędzy" czy "Nie stać nas". I nie budzi w dziecku poczucia, że jego ojciec jest przegrywem.
Wydawać trzeba umieć
Warto też zarysować perspektywę zmiany. Jeśli spodziewasz się premii, podwyżki czy planujesz zmienić pracę na lepiej płatną, powiedz o tym dziecku. Ale nie obiecuj przy tym złotych gór. Nie mów, że jak już tę podwyżkę dostaniesz, to mu kupisz taki telefon, jaki ma ten bogatszy kolega. W ten sposób zakomunikujesz bowiem, że spełnisz każdą zachciankę. A to nie jest dobre, bo nie uczy szacunku do pieniędzy. Lepiej będzie powiedzieć, że jak już będziesz miał więcej pieniędzy, a nie będzie pilniejszych potrzeb, to rozważysz kupienie mu nowego telefonu. W ten sposób wskażesz, że domowym budżetem trzeba umieć zarządzać, a wydatki trzeba planować rozsądnie.
O co tak naprawdę chodzi?
Warto przyjrzeć się też temu, dlaczego dziecko porównuje się z bogatym kolegą i tak bardzo chce mieć to samo, co on. Może się bowiem okazać, że problemem nie jest brak nowego telefonu, ale brak kolegów czy wręcz odrzucenie przez rówieśników. Do tych, którzy mają fajne, drogie gadżety czy modne ciuchy, koledzy zazwyczaj lgną. To może zrodzić w dziecku przekonanie, że jeżeli ono też będzie coś takiego miało, to automatycznie zyska zainteresowanie, aprobatę, stanie się atrakcyjniejsze w oczach innych. To rzeczywiście działa, ale na krótką metę. Dlatego w takich sytuacjach warto podkreślać zalety swojego dziecka i dać do zrozumienia, że nie musi się podpierać drogimi gadżetami, by znaleźć prawdziwych przyjaciół.
