Rodzicielstwo to podróż pełna wyzwań i niezapowiedzianych zwrotów akcji. To sytuacje, wydarzenia, które uczą i pokazują, w którym kierunku najlepiej podążać. Złość, bunt czy histeria to naturalne zachowania wpisane w różne fazy rozwoju. Choć są czymś normalnym, nie można ich bagatelizować. Oto 6 zachowań, obok których nie można przejść obojętnie.
Jako rodzice powinniśmy rozpoznawać i reagować na zachowania, które mogą mieć niekorzystny wpływ na rozwój dziecka. Nie zwracając uwagi, przechodząc obojętnie i bagatelizując to, co nieprawidłowe, wysyłamy sygnał – robisz dobrze, akceptuję to, nie mam z tym problemu. Nie myśl, że dziecko z tego wyrośnie, że mu minie, bo możesz się rozczarować.
Choć w przypadku małych dzieci kłamstwo może wydawać się czymś nieszkodliwym, czymś, co czasami wywołuje uśmiech na naszej twarzy, to im wcześniej zwrócisz na nie uwagę, tym lepiej. Zachęcając do uczciwości, pokażesz, jak ważna jest szczerość i prawdomówność. Stwórz bezpieczne i pełne zaufania środowisko, w którym bez strachu i lęków twoje dziecko będzie mogło powiedzieć to, co myśli. Wówczas, w obawie przed konsekwencjami, nie będzie musiało kłamać i koloryzować.
Mówisz, prosisz, tłumaczysz, a ono nie słyszy, nie reaguje. Mówisz głośniej, zwracasz się po imieniu, a tu dalej nic. Ignorowanie i brak szacunku do innych osób to zachowania, których nie można lekceważyć. Ustal z dzieckiem, jakie masz w stosunku do niego oczekiwania. Ucz empatii i zrozumienia. Skoncentruj się na jasnych komunikatach, szacunku. Wyjaśniaj, tłumacz, wspieraj, a nie wyciągaj od razu konsekwencji.
Nieprzestrzeganie panujących w domu zasad, niewywiązywanie się z ustaleń, niewykonywanie domowych obowiązków, nieustanny bunt i histeria, nie wróżą niczego dobrego. Ustal granice, tłumacz, egzekwuj, a jednocześnie pozostaw miejsce na rozmowę, negocjację i kompromis. Zachęcaj do współpracy.
Fizyczna agresja, pod którą kryje się np. gryzienie, kopanie, uderzanie, nigdy nie powinna być tolerowana. Kiedy zauważysz, że twoje dziecko zachowuje się agresywnie, od razu zareaguj. Nie zapominaj jednak, że właśnie w ten sposób dzieci wyrażają swoje emocje, nad którymi nie potrafią jeszcze zapanować. Ucz alternatywnych strategii radzenia sobie z gniewem czy złością. Pokaż, jak rozwiązywać problemy, pokonywać trudności i osiągać kompromisy.
Nieustanne marudzenie bywa drażniące i frustrujące, jednak często wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi. Zamiast się złościć, denerwować i wyciągać nieprzyjemne konsekwencje, postaraj się z dzieckiem spędzać więcej czasu. Zachęcaj do spokojnego wyrażania siebie, uznawaj jego uczucia i potrzeby. Nie ulegaj żądaniom, tylko po to, by mieć chwilę spokoju. Pokaż, co kryje się pod pojęciem zdrowej komunikacji i chwal za spokojne i mądre wyrażanie swoich uczuć i pragnień.
Ignorowanie, nieustanne zapominanie może być dla rodziców dość frustrujące. Utrudnia wychowanie i współpracę. Jedno jest pewne, nie możesz bagatelizować takiego zachowania i powinieneś na nie w odpowiedni sposób zareagować. Podkreśl, jak ważne jest słuchanie i stosowanie się do wskazówek/próśb wypowiadanych przez rodziców.
Zwracając uwagę na kłamstwo, ignorowanie czy brak szacunku już na wczesnym etapie, możesz zaszczepić w dziecku ważne i cenne umiejętności/zachowania, które wykorzysta w dorosłym życiu. Źródło: awarenessact.com