Dorastanie w rodzinie, w której jeden z rodziców posiada narcystyczne cechy osobowości, pozostawia w dziecku ślad. Blizny, które utrzymują się przez całe życie, o których trudno zapomnieć. Narcystyczni rodzice często przekładają własne potrzeby nad dobrostan emocjonalny dziecka, co prowadzi do długotrwałych konsekwencji. Zastanawiasz się, jaką krzywdę może wyrządzić narcystyczny opiekun? Przekonaj się.
Reklama.
Reklama.
Narcyzm jest zaburzeniem osobowości. To myślenie głównie o sobie, swoich wartościach i potrzebach. To koncentrowanie się na sobie, docenianie swoich umiejętności i liczenie się wyłącznie ze swoim zdaniem. Rodzice (zazwyczaj zupełnie nieświadomie) swoim narcystycznym zachowaniem wyrządzają dzieciom ogromną krzywdę.
Niska samoocena
Dzieci narcystycznych rodziców często borykają się z niską samooceną. Nie potrafią docenić siebie ani swoich umiejętności. Nieustanna krytyka, podważanie zdania i porównywanie z innymi osobami zaburza pewność siebie. Utrudnia, a czasami wręcz całkowicie uniemożliwia budowanie własnej tożsamości.
Lęk przed odrzuceniem
Osoby, które dorastały w środowisku, w którym miłość czy szacunek były czymś warunkowym, mogą mieć głęboko zakorzeniony strach przed odrzuceniem. W życiu dorosłym mogą mieć trudność w zbudowaniu szczerej, prawdziwej relacji. Z tyłu głowy wciąż będzie towarzyszył im lęk przed porzuceniem.
Niepewność i zwątpienie
Nieustanna potrzeba aprobaty, uznania i docenienia ze strony narcystycznych rodziców mogą doprowadzić do wielu negatywnych konsekwencji. U dzieci pojawia się niepewność, zwątpienie, problem z zaufaniem i trudności z podejmowaniem decyzji.
Trudność w wyznaczaniu granic
Rodzice o narcystycznych cechach osobowości lekceważą granice wyznaczane przez dziecko. W rezultacie osoby, które wychowywane były przez bagatelizujących ich potrzeby opiekunów, będą miały problem z ustaleniem granic w życiu dorosłym. Taka sytuacja może doprowadzić do problemów emocjonalnych.
Problem z wyrażaniem emocji
Narcystyczni rodzice często zniechęcają dzieci do wyrażania autentycznych emocji, co prowadzi do trudności z identyfikowaniem i komunikowaniem uczuć. Taka sytuacja prowadzi do stłumienia emocjonalnego i trudności w dorosłym życiu.
Sprawianie przyjemności innym
Nieustanna potrzeba sprawiania przyjemności innym, będąca wynikiem dziecięcych wysiłków, które miały na celu przypodobanie się rodzicom, może utrzymywać się również w dorosłym życiu. Takie osoby mogą priorytetowo traktować potrzeby i prośby innych. O sobie niemalże całkowicie zapominają.
Samokrytyka
Dzieci narcystycznych rodziców często były krytykowane. Opiekunowie mieli im dużo do zarzucenia. Pojawiały się (często nieuzasadnione) pretensje, podniesiony głos i niezrozumienie. Takie doświadczenia utrudniają osiągnięcie poczucia szczęście w życiu dorosłym. Nieustanna samokrytyka znacznie utrudnia rozwój osobisty i dążenie do wyznaczonych celów.
Brak autentyczności
Życie w cieniu narcystycznych rodziców może sprawić, że dzieci będą miały trudność z odnalezieniem siebie. Może pojawić się zaburzony, zniekształcony obraz własnego "ja". Odkrywanie prawdziwych wartości, pragnień i marzeń może zająć nawet całe życie.