Nasze dzieciństwo jest naszym punktem wyjścia. Większość osób, nawet w życiu dorosłym, wraca myślami do trudnych i przykrych momentów, jakie spotkały je kilkanaście czy kilkadziesiąt lat temu. To, w jaki sposób zostaliśmy wychowani i jak odnosili się do nas rodzice, w dużej mierze wpływa na to, jak my będziemy traktować swoje dzieci. Boisz się, że będziesz źle postępował jako rodzic? Przeczytaj poniższe wskazówki.
Reklama.
Nie oczekuj, że wszystko zmieni się z dnia na dzień. To długa i ciężka praca, która wymaga twojego ogromnego zaangażowania. fot. Edward Cisneros/Unsplash
Reklama.
Nieprzepracowaną traumę, lęk i strach możemy przekazywać z pokolenia na pokolenie. I choć często zdajemy sobie z tego sprawę i tak ranimy nasze dzieci. Nie potrafimy inaczej. Pamiętaj jednak, że toksyczne zachowania, z którymi spotykałeś się w dzieciństwie, mogą – ale nie muszą! – wpływać na twój styl wychowania. Zrób wszystko, byś nie krzywdził swojego dziecka.
Trudne dzieciństwo
To przeszłość nas ukształtowała i być może dalej kształtuje. To, co wydarzyło się wiele lat temu, ma wpływ na to, kim teraz jesteśmy. Dobre doświadczenia wzmacniają, złe podcinają skrzydła.
Bycie dobrym rodzicem często okazuje się być trudne dla osób, które mają za sobą traumatyczne doświadczenia. Dla tych, którzy dorastali w domach, w których nie było zdrowych relacji, a pojawiał się krzyk, złość i nieustanny lęk o to, co się może za chwilę wydarzyć.
Jednak tak naprawdę nic nie jest przesądzone. Miałeś trudne dzieciństwo, ale chcesz być dobrym ojcem? Przełamanie pętli złego rodzicielstwa wymaga celowej pracy, składającej się z wielu małych kroków, które prowadzą do dużej zmiany.
Wszystko dokładnie przeanalizuj
Pierwszym, często najważniejszym, krokiem okazuje się uczciwe przyjrzenie się swoim słabym i mocnym stronom. Dokładnie przeanalizuj to, co w tobie dobre i wartościowe, ale nie zapomnij skupić się też na tym, co złe, krzywdzące i traumatyczne. Nie pomijaj poczucia humoru, szczerości i empatii. Znajdź w sobie odwagę i zadaj sobie trudne pytania:
Czy często zdarza ci się krzyknąć na dziecko?
Zdarza się, że to na dziecku odreagowujesz swoje negatywne emocje?
Rób małe kroki
Wykonuj małe kroki, które powoli będą zbliżały cię do wyznaczonego celu. Znajdź w sobie siłę na rozmowę z dzieckiem, dzięki której być może wiele zrozumiesz. Uświadomisz sobie, z czym masz największy problem i jakimi słowami, jakim zachowaniem, wyrządzasz mu największą krzywdę.
Wykaż się odwagą i cierpliwością. Nie oczekuj, że wszystko zmieni się z dnia na dzień. To długa i ciężka praca, która wymaga twojego ogromnego zaangażowania.
Ustal granice
Jeśli zerwałeś kontakt z rodzicami, a uznasz to za stosowne, spróbuj zbudować z nimi nową relację. W pierwszej kolejności wyznacz granice, których nikomu pod żadnym pozorem nie można przekroczyć. Uporządkuj swoje myśli, porozmawiaj o tym, co wydarzyło się w dzieciństwie. Nie chowaj urazy, a postaraj się przebaczyć. Być może uleczenie dawnych ran okaże się w twoim przypadku kluczem do sukcesu.
Jeśli jednak nie masz ochoty widywać się ze swoimi rodzicami i zapraszać ich do swojego życia, w porządku. To, co było, zostaw za sobą i z odwagą i siłą pójdź do przodu.
Poszukaj wsparcia
Przepracowanie trudnych sytuacji z dzieciństwa może okazać się zbyt dużym wyzwaniem. Osoby, które nie potrafią poradzić sobie same, powinny skorzystać z pomocy specjalisty. Trudności emocjonalne, podobnie jak dolegliwości fizyczne, nie powinny być powodem do wstydu, choć dla wielu wciąż są tematem tabu.
