Maluchy łatwo wpadają w złość, krzyczą, tupią nogami, histeryzują. Kiedy przeżywają negatywne emocje, nie wiedzą, jak sobie z nimi poradzić. Zdarza się, że próbują uderzyć rodzica, co dla wielu jest zachowaniem nie do zaakceptowania. Co robić, gdy rozmowy i prośby nie pomagają? Jak reagować, gdy dziecko cię uderzy?
Zdarza się, że rodzice uderzeni przez dziecko czują się zrozpaczeni i zawstydzeni. Martwią się, że agresja jest oznaką porażki, wynikiem złego wychowania. Jednak wiele maluchów przeżywających negatywne emocje, prędzej czy później, czasami zupełnie nieświadomie, uderzy swojego rodzica.
Popychanie, uderzanie czy bicie może się zdarzyć u każdego dziecka. Jedne maluchy uderzają rówieśników, inne rodzeństwo, a jeszcze kolejne rodziców. Taka reakcja na stres czy zagrożenie, jest naturalnym mechanizmem u malucha, któremu warto w przyszłości zapobiegać.
Dzieci często mają poczucie, że atak to najlepsza forma obrony. Popychają, gryzą czy uderzają, gdy czują złość, lęk, ból czy zagrożenie. Agresywna reakcja najczęściej zdarza się wówczas, gdy układ nerwowy malucha jest przeciążony. Przemęczone czy chore dziecko szybciej wpada w złość i ma większy problem z kontrolowaniem emocji.
Bicie może też być chęcią zwrócenia na siebie uwagi. Pokazania – tato, mamo, ja tu jestem. Pobawmy się, zróbmy coś razem. Agresywne zachowania dziecka mają różne podłoża, jednak zazwyczaj stoją za nimi emocje, z którymi maluchowi trudno się uporać.
To, jak zareagujesz na uderzenie, będzie miało wpływ na późniejsze zachowania twojego dziecka. Co możesz zrobić? Ustal zasady, jakie panują w domu. Wyjaśnij, że bicie, gryzienie, kopanie nie są dozwolone. Kiedy maluch uderzy, powiedz stanowczo: "Nie bij, to mnie boli". Bądź stanowczy i konsekwentny, tylko w taki sposób uświadomisz dziecku, że bicie jest zabronione i nie tolerujesz takiego zachowania. Porozmawiaj z dzieckiem o zasadach panujących w domu.
Nigdy nie lekceważ agresji dziecka. Daj maluchowi do zrozumienia, że może odczuwać ból, złość, gniew, ale negatywnych emocji nie może rozładowywać, uderzając innych. Pokaż inne formy radzenia sobie ze złością. Pozwól dziecku wykrzyczeć się, wyskakać, czy uderzać rękami w poduszki. Porozmawiaj o empatii, zapytaj malucha, jakby się poczuł, gdyby ktoś go bił i krzywdził.
Wytłumacz, jak ważne jest przestrzeganie zasad. Wyjaśnij, że reguły obowiązujące w domu obowiązują was wszystkich. Po nieprzyjemnym incydencie daj dziecku chwilę na zastanowienie, daj szansę, by powiedziało "przepraszam". Jeśli maluch mimo rozmów i próśb nie stosuje się do tego, co ustaliliście, nie odpuszczaj, a bądź konsekwentny. Wyłącz telewizor, odłóż telefon komórkowy i swój czas w pełni poświęć dziecku. Skup się na jego emocjach, potrzebach, a być może problemach.
Nigdy, pod żadnym pozorem, nie odpowiadaj agresją na agresję. Nie krzycz, nie popychaj, nie strasz. Wykaż się spokojem i opanowaniem. Delikatnie przytrzymaj dziecko i spokojnym, ale stanowczym głosem powiedz, że każdy ma prawo do złości, ale na takie zachowanie nie ma przyzwolenia. Zamiast krzyczeć "przestań", wypowiadaj komunikaty odnoszące się do twoich uczuć "jest mi smutno, gdy tak robisz. To mnie boli".
Źródło: Verywellfamily-com
Więcej:
Wychowanie