Wewnętrzne dziecko żyje i drzemie w każdym z nas. Zdarza się, że było odrzucone, zapomniane czy niesłuchane. Mocno zakleszczone emocje, smutne wspomnienia i ten brak poczucia bliskości często towarzyszą nam w dorosłym życiu. Jak uleczyć swoje wewnętrzne dziecko?
Nieprzepracowane urazy z dzieciństwa mogą mieć negatywny wpływ na nasze dorosłe życie. Zdarza się, że przyczyniają się do rozwoju lęku, strachu, a nawet ataków paniki. Krótko mówiąc – serce, umysł i ciało pamiętają wszystko to, co wydarzyło się w przeszłości. Jeśli nie uporałeś się z tym, co miało miejsce w dzieciństwie, zmień to i ulecz swoje wewnętrzne dziecko.
Mówienie o emocjach jest jedną z pierwszych, ale chyba trudniejszych rzeczy do przepracowania. Przepracuj wszystko, z czym musiałeś zmierzyć się w dzieciństwie – niezrozumienie, niesłuchanie, odrzucenie. Nikt nie lubi wracać do tego, co złe i smutne, ale by zrobić krok w przód, czasami trzeba zrobić dwa w tył. Powoli otwieraj się na to, co było, oswój się z tym i zaakceptuj. Niektórym pomaga szczera rozmowa z rodzicami, zdefiniowanie swoich uczuć, a niekiedy i przebaczenie. Jeśli jednak nie chcesz prowadzić z nimi takich rozmów, nie potrzebujesz wyjaśnień, nie musisz tego robić.
Wiele osób zmagających się z nieprzyjemnymi doświadczeniami z dzieciństwa zaniedbuje siebie. Często pojawia się w nich poczucie, że nie zasługują na miłość, troskę i szczęśliwe życie. Zadbaj o siebie, swoje ciało i swoją kondycję psychiczną. Zainwestuj w dobrej jakości sen, który pomoże ci zregenerować organizm. Wybierz się na wycieczkę rowerową, siłownię czy masaż. Zwróć uwagę na sposób odżywiania, nawodnienie organizmu. Zdrowie psychiczne i zdrowie fizyczne są ze sobą powiązane. Naucz się radzić sobie ze stresem.
Traumy z dzieciństwa sprawiają, że nieproporcjonalnie dużo energii poświęcamy po prostu na przetrwanie. Nie koncentrujemy się na rozwoju emocjonalnym ani społecznym. Często zbliżenie się do innych ludzi jest trudne, przerażające. I tak jak my nie zbliżamy się do innych, tak i tych, którzy próbują się do nas zbliżyć, odrzucamy. Wiele osób, które doświadczyło przykrych sytuacji w dzieciństwie, w życiu dorosłym izoluje się od społeczeństwa. Znajdź w sobie siłę i pozwól innym poznać siebie takim, jakim jesteś. Uwierz, że jesteś naprawdę wartościowym człowiekiem, który zasługuje na miłość i szczęście. Znajdź małą garstkę przyjaciół i pozwól im być po prostu blisko.
Wiele osób wstydzi się swoich negatywnych emocji, a tym samym nie szuka wsparcia. Zdaniem niektórych, proszenie o pomoc jest oznaką słabości. Jednak jeśli naprawdę chcesz pogodzić się i wyleczyć z tego, co było w dzieciństwie, powinieneś skorzystać z pomocy innych, poszukać grup wsparcia czy znaleźć terapeutę, psychologa lub psychiatrę specjalizującego się w tej dziedzinie. Nic tak nie pomaga przepracować negatywnych wspomnień z dzieciństwa.
Jeśli masz problem z nawiązaniem kontaktu ze swoim wewnętrznym dzieckiem, nie rezygnuj i nie czekaj, aż wszystko się samo rozwiąże. Możesz napisać list do swojego wewnętrznego dziecka, w którym okażesz mu współczucie i zrozumienie. Równie dobrze możesz sam siebie przytulić, dając sobie to, czego najbardziej potrzebujesz – wsparcie, akceptację i miłość. Źródło: Yourtango.com