Przepisy prawa mówią, że 7-latek może sam chodzić do szkoły, jeśli droga przebiega przez teren mieszkalny. Wielu rodziców zgodziłoby się na samodzielny spacer dziecka do szkoły, ale żaden nie chce być pierwszym ze względu na presję społeczną.
Wedle prawa już uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej może sam chodzić do szkoły.
Zwykle do szkoły samodzielne chodzą dzieci uczęszczające do 3. klasy podstawówki.
Zegarek z geolokalizacją, jak i aplikacja w telefonie "Gdzie jest dziecko?" pozwolą ci na bieżąco śledzić wędrówkę dziecka do szkoły.
Od momentu "tato, proszę, odprowadź mnie do przedszkola" do "weź, tato, koledzy zobaczą, że mnie odprowadzasz" krótka droga. Kiedy powiedzieć sobie dość i przestać prowadzać dziecko za rączkę?
Odprowadzanie do szkoły do jeden z najlepszych momentów rodzicielstwa. Ok, musisz wstać wcześnie i zmierzyć się z powolnym zakładaniem butów w przedpokoju, ale sama droga do placówki to idealny moment na pobycie tylko z dzieckiem.
Wbrew pozorom te kilka minut spaceru to właśnie "quality time" spędzony z dzieckiem. O ile nie idziesz całą drogę z nosem w telefonie.
Samodzielne chodzenie do szkoły jest super, ale musisz zadać sobie kilka pytań. Po pierwsze - od jakiego wieku można puszczać dziecko, by samo szło do szkoły, po drugie - co zrobić kiedy dziecko samo decyduje, że wystarczy już wspólnych spacerów z rodzicem, po trzecie - jak zadbać o bezpieczeństwo dziecka i uspokoić własne sumienie.
Czy dziecko może chodzić samo do szkoły?
Wedle prawa już uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej może sam chodzić do szkoły, o ile na jego drodze nie grozi mu żadne niebezpieczeństwo.
Dziecko w wieku do 7 lat może korzystać z drogi tylko pod opieką osoby, która osiągnęła wiek co najmniej 10 lat. Nie dotyczy to strefy zamieszkania.
Z kolei art. 106 kodeksu wykroczeń mówi o tym, że "kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać, lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany".
Tyle prawo, bo rodzice sami powinni ocenić, kiedy dziecko jest gotowe samodzielnie wędrować do szkoły. Ponadto prawo to jedno, a gotowość dziecka, drugie. Im dzieci starsze, tym mniej chcą, aby rodzice odprowadzali je do szkoły.
Dziecko nie chce, żebym odprowadzał je do szkoły
Pamiętam dobrze ten moment, gdy mój mąż wrócił rano i powiedział, że córka kazała mu się zatrzymać w bramie 50 metrów od szkoły i ją tam zostawić. Przeżywał to bardzo, bo dziewczynka po prostu odwróciła się na pięcie i rzuciła "cześć". Miała wtedy 9 lat.
Od tego czasu sama chodziła do szkoły, choć oczywiście miała przerwę w czasie lockdownu.
Ten moment separacji może być trudniejszy dla rodzica niż dziecka. Dzieci potrzebują wolności i zezwolenia na bycie samodzielnym. To też one powinny zdecydować, kiedy rodzic w drodze do szkoły nie jest już potrzebny.
Rodzice mają uzasadnione obawy związane z samodzielnym spacerem do szkoły, jeśli jest ona oddalona znacznie od domu. A jednak pozwolenie na samotny spacer to wyraz największego zaufania do dziecka.
Nie ma wyraźnego wieku, kiedy dziecko jest gotowe samo iść do szkoły. Każde dziecko jest inne, a rodzice, znając je, będą wiedzieli, czy to już ten moment. Zwykle do szkoły samodzielne chodzą dzieci uczęszczające do 3. klasy podstawówki.
Jak dbać o bezpieczeństwo dziecka w drodze do szkoły?
W ostatnim czasie dużo było doniesień o porwaniach i zaginięciach dzieci. Rodzicom włączył się radar, który wyostrzył zmysł ostrożności w zakresie samotnego przebywania dzieci poza domem.
By uspokoić tak naprawdę siebie i pozwolić dzieciom na niezależność, możesz spróbować kilku sposobów na ograniczenie strachu o bezpieczeństwo dziecka:
Zegarek z GPS-em
Zarówno zegarek z geolokalizacją, jak i aplikacja w telefonie "Gdzie jest dziecko?" pozwolą ci na bieżąco śledzić wędrówkę dziecka do szkoły.
Martwy punkt
Zanim pozwolisz dziecku na przejście całej trasy samodzielnie, ustal z nim punkt, do którego trzymasz go za rękę. Niech będzie to miejsce, z którego widzisz dalszą trasę do szkoły, którą pokonuje twoje dziecko. Będziesz mógł obserwować, jak radzi sobie w terenie, a ono będzie czuło się bezpieczniej, bo będzie w zasięgu twojego wzroku.
Rozmawiaj
Bezpieczeństwo to temat, który powinieneś codziennie podejmować ze swoimi dziećmi. Dziecko powinno znać zasady ruchu drogowego, niezależnie, czy przekracza ulicę z ruchem samochodowym w drodze do szkoły. Koniecznie porozmawiaj z nim o relacjach z sąsiadami, sposobami wzywania pomocy oraz nieangażowania się w sytuacje niebezpieczne nawet pod presją grupy rówieśniczej.
Umów się z innymi rodzicami
Badania wskazują, że rodzice chcieliby być mniej nadopiekuńczy względem swoich dzieci i pozwolić im na samodzielne chodzenie do szkół tylko... nie chcą być pierwsi.
Presja społeczna nakazuje im podążać za stadem. Dlatego warto, jeśli znasz rodziców dzieci chodzących z twoją pociechą do szkoły, aby oni też pozwolili swoim dzieciom chodzić samemu do szkoły. Możesz też zaproponować grupowe odprowadzanie tylko przez jednego rodzica.
Słuchaj swojego dziecka. Jeśli chce być samodzielne, pozwól mu na to. Zyskasz nie tylko kilka wolnych chwil o poranku, ale dowiedziesz zaufania wobec dziecka.