Tak do niego mów. Słowniczek rodzica, który chce wychować małego zdolniachę

Przez wiele lat, od sławnego badania z lat 90-tych, badacze posługiwali się teorią, że dzieci z rodzin średnio zamożnych znają ok. 30 milionów słów więcej, niż te z ubogich.

Opierano się na zasadzie, że nauka słów rozpoczyna się dopiero w okolicach 3 roku życia dzieci i wtedy następuje największy skok rozwojowy w sektorze leksyki i fleksji.

Nowe badania pokazują, że trzeba uczyć dzieci nowych słów od berbecia. Tylko właśnie - odpowiednich słów. Może się wydawać, że im prostszy komunikat kierowany do dziecka, tym łatwiej ono zrozumie, co do niego mówimy. Tymczasem połączenia nerwowe kształtują się w mózgu dziecka cały czas, a ich tworzenie pobudza ośrodki przetwarzania języka do jeszcze wydolniejszej pracy.

Jak mówić do dzieci?

Eksperyment z 2017 roku z Massachusetts Institute of Technology pokazał, że rodzice z niższych klas społecznych prowadzą o wiele mniej aktywnych konwersacji z dziećmi niż ci z klasy średniej.

Badanie na 4-, 5- i 6-latkach dowiodło, że rodzice, którzy chętnie odpowiadają na pytania dzieci w czasie czytania książeczek (tak, to bardzo irytujące), kładą podwalinę pod przyszły rozwój języka u maluchów.

Pytanie: Jak działa pstryczek do światła?

Dobra odpowiedź: Przełącznik łączy obwód i go zamyka, dopuszczając energię elektryczną do żarówki.

Zła odpowiedź: Włączasz i wyłączasz nim światło.

Pytanie: Gdzie wyszedł tata?

Dobra odpowiedź: Tata wyszedł do sklepu spożywczego po zakupy, dzięki temu będziemy mieli mleko do płatków śniadaniowych i słodycze.

Zła odpowiedź: Wyszedł. Zaraz wróci.

Udzielanie dziecku konkretnych, a nie okrężnych odpowiedzi, to nie tylko budowanie zaufania i wspieranie poczucia bezpieczeństwa dzieci, ale także nauka nowych słów oraz związków przyczynowo-skutkowych.

Pytanie: Dlaczego płaczesz?

Dobra odpowiedź: Płaczę, bo jestem smutny.

Zła odpowiedź: Dorośli czasem płaczą.

To kwintesencja rozwoju języka emocjonalnego, które pozwoli dziecku zrozumieć nie tylko reakcje rodzica, ale i swoje własne.

Dlaczego taki język ma znaczenie?

Niezależnie od przynależności do grupy społeczno-ekonomicznej wszyscy rodzice mają tendencję do upraszczania wyjaśnień dawanych swoim dzieciom. Przede wszystkim dlatego, że kierują się gotowością rozwojową dzieci. A przynajmniej im się tak wydaje.

Tymczasem maluchy oczekują wyrafinowanych i długich odpowiedzi, nawet jeśli nie w pełni je rozumieją. Dzięki niesamowitej szybkości tworzenia się nowych połączeń nerwowych nawet małe dzieci są w stanie połączyć kropki i wydedukować wyjaśnienie interesującego ich zagadnienia.

Rozbudowane rozmowy wspierają ciekawość dziecka oraz uczą je wyciągania wniosków i szukania kolejnych odpowiedzi. To bardzo cenna umiejętność jeszcze przed rozpoczęciem nauki w szkole.