Według psychologów zakochane nastolatki lepiej śpią, mają lepszą koncentrację w ciągu dnia i wyższy poziom zadowolenia, szczególnie rano i wieczorem.
Jedna czwarta aktywnych seksualnie nastolatków doświadczyła w swoim życiu niepożądanego seksu.
Stres związany z poczuciem odrzucenia może przyczynić się do rozwoju depresji u nastolatka, obniżenia poczucia własnej wartości oraz napędzać obsesyjne myśli.
W teorii wszyscy rodzice czekają na pierwsze miłości swoich dzieci, w praktyce, gdy nastolatek przedstawia swoją sympatię, doświadczają palpitacji serca i zaczynają zachowywać się gorzej, niż... nastolatki.
Obszar mózgu odpowiadający za podejmowanie rozważnych i racjonalnych decyzji - kora przedczołowa - kształtuje się w pełni dopiero w okolicach 25. urodzin. A więc przygotuj się, że przez najbliższą dekadę twoje dziecko będzie podejmowało raczej gorsze, niż lepsze dla siebie decyzje.
Możesz mu pomóc przez to przejść, ale nie możesz interweniować w sposób agresywny. Choć korci cię, żeby ustrzec dziecko przed zranieniem i romantycznym rozczarowaniem, to prawdopodobnie kierujesz się swoimi wspomnieniami w okresie dorastania.
Owszem, twoje dziecko przeżywa te same emocje, co ty wtedy, ale tak samo, jak jego rodzic, musi w dużej mierze samodzielnie poradzić sobie z natłokiem myśli i zawodem, który może je spotkać. By potem, tak jak ty, zacisnąć zęby, być i milczeć, gdy jego dziecko będzie przeżywało zawód miłosny.
By pomagać, a nie przeszkadzać swojemu dziecku w tym trudnym okresie, musisz sobie uświadomić kilka rzeczy.
Gotowy na miłość
W okresie dojrzewania poziom testosteronu chłopca staje się o 20 do 60 proc. wyższy niż u dziewczynki, podczas gdy poziom estrogenu jest o 20 do 30 proc. wyższy u nastolatek niż chłopców.
To oznacza, że są oni w pełni gotowi do odczuwanie pociągu seksualnego, choć z drugiej strony ich rozwój emocjonalny jest opóźniony w stosunku do rozwoju fizycznego. Dlatego twoje dziecko przeżywa lawinę emocji, myląc pożądanie z zakochaniem oraz nie nadążając za pragnieniami do bycia jednocześnie akceptowanym i zaspokojonym.
A jednak badacze zauważyli, że zakochane nastolatki mają niższe wskaźniki hipomanii (labilności emocjonalnej), niż ich koledzy, którzy nie przeżyli jeszcze zauroczenia.
Twój nastolatek może dużo zyskać na zakochaniu. Według psychologów dzieci, które czują motyle w brzuchu, lepiej śpią, mają lepszą koncentrację w ciągu dnia i wyższy poziom zadowolenia, szczególnie rano i wieczorem.
Problemy z zakochanym nastolatkiem
Są jednak i ciemne strony miłości, której doświadcza nastolatek.
Na pierwszy rzut idzie stwarzanie przez zakochanych ekskluzywności relacji. Młodzi odcinają się od innych znajomych i wspierającej sieci kontaktów. To może prowadzić do zaburzeń w formowaniu własnej tożsamości. Dla nastolatka optymalnym rozwiązaniem jest dojrzewanie w dużej grupie kontaktów towarzyskich, w której może ścierać się z rówieśnikami i budować własne "ja".
Ogólnokrajowe badanie ponad 2000 australijskich uczniów szkół średnich wykazało, że wśród osób aktywnych seksualnie jedna czwarta doświadczyła niepożądanego seksu. Powody, dla których uprawiali seks, gdy nie chcieli, to m.in.: byli zbyt pijani, by odmówić (49 proc.), byli przestraszeni (28 proc.) lub ulegli presji partnera (53 proc.).
Nieodwzajemnienie uczuć w relacji nastoletniej bardzo wpływa na samoocenę dzieci. Stres związany z poczuciem odrzucenia może przyczynić się do rozwoju depresji, obniżenia poczucia własnej wartości oraz napędzać obsesyjne myśli, które wiodą do agresji i prześladowania.
Jak pomóc zakochanemu nastolatkowi?
Choć jak na razie brzmi to przerażająco, to nie ma się czego bać. Każdy z nas był zakochany i po latach możemy stwierdzić, że intensywność naszych uczuć była przerysowana. Nie oznacza to, że masz zachęcać dzieci do "odpięcia wrotek" i jechaniu w nieznane.
Tak możesz trzymać rękę na pulsie i pomóc swojemu dziecku:
Słowa zakazane to: "minie ci", "tego kwiatu to pół światu", "nie ta, to inna". Jeszcze nigdy w życiu nikomu te słowa nie przyniosły pocieszenia. Twoje dziecko za to poczuje, że lekceważysz jego emocje i przeżycia.
Słowa oczekiwanie to: "widzę, że przeżywasz coś fajnego/trudnego. Daj znać, gdy będziesz chciał o tym porozmawiać", "pamiętam, jak sam byłem zakochany. To najpiękniejsze i najgorsze uczucie świata". Pokaż, że z ciebie empatyczny gość, który też w swoim życiu miewał wzloty i upadki, ale nie rozwódź się nad własnym doświadczeniem. To twoje dziecko jest bohaterem tej chwili. No, chyba że cię zapyta - to jedziesz.
Seks to nie grzech - nie zatrzymuj dziecka w drzwiach na wykład o seksualności, bo zapewne się spóźniłeś. Zgodnie z zasadą, że lepiej zapobiegać, niż leczyć, zdobądź się na rozmowę o seksie w okolicach 13 roku życia dziecka, gdy zaczyna osiągać dojrzałość w tej sferze i ma w głowie mętlik dotyczący swojego ciała i ciał innych ludzi.
Wyrzuć go z domu - tak jak zostało wspomniane wyżej, zakochane nastolatki mają tendencję do odcinania się od swoich grup rówieśniczych, a niezwykle ważne jest, żeby utrzymywały przyjaźnie. Rówieśnicy twojego dziecka, cokolwiek o tym myślisz, normalizują jego zachowanie. Przede wszystkim twój nastolatek będzie miał znajomych, którzy pomogą skleić jego serce, gdy zauroczenie minie.
Ufaj - po prostu. Nie zabraniaj, nie ustalaj zasad o otwartych drzwiach, nie wpychaj swojego dziecka w potrzebę utrzymywania przed tobą sekretów.
A gdy wszystko się uspokoi (lub nie) nie rzucaj hasłem "a nie mówiłem, że tak to się skończy?".