
Czy związek mojej córki jest toksyczny?
W ostatnich latach wiele osób stara się walczyć z mizoginistycznym podejściem do związków naszych dzieci. Ojcowie, którzy czekają z bronią na chłopaków swoich księżniczek, są uznawani za głupi i nieśmieszny żarty, o którym powinniśmy zapomnieć. Jednak nawet w wypadku nastolatek może się zdarzyć, że z pozoru normalna relacja jest tak naprawdę toksyczna. Warto więc wiedzieć, na co zwracać uwagę i kiedy powinniśmy starać się chronić nasze dzieci.Czym jest toksyczny związek?
Małgorzata Ananicz, psycholożka i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna z Centrum Psychoterapii Help, wyjaśnia, że najważniejsze jest zrozumienie tego, co dokładnie kryje się pod określeniem "toksyczny związek". – Jest to taka relacja, w której występuje nierównowaga sił, czyli jedna osoba w jakiś sposób przejmuje kontrolę nad drugą – wyjaśnia Ananicz i dodaje, że może to się odbywać w przeróżny sposób.Jak rozpoznać, że twoja córka jest w toksycznym związku?
Ananicz wyjaśnia, że rodzice muszą bacznie obserwować swoje dzieci i zwracać uwagę na potencjalne oznaki takiej przemocy. Wśród nich wymienia przedłużający się obniżony nastrój, wycofanie z kontaktów z osobami do tej pory bliskimi, wszelkie działania autodestrukcyjne takie jak samookaleczanie, odmawianie jedzenia, czy bardzo negatywne komunikaty na swój temat. – Możemy również zaobserwować krótkie chwile radości, a potem przedłużający się okres napięcia i smutku – dodaje psychoterapeutka.Jak rozmawiać z córką o jej chłopaku?
– Jeśli nasza córka opowiada nam o trudnej dla siebie sytuacji, np. o tym, że chłopak zrobił jej straszną scenę zazdrości po tym, jak opowiedziała mu o spotkaniu ze swoim przyjacielem, warto dowiedzieć się, w jaki sposób narusza to jej granicę. Możemy zapytać o to, jak jej zdaniem powinna wyglądać taka sytuacja, w której opowiada swojemu chłopakowi o spotkaniach z innymi osobami, poruszyć kwestię tego, czego potrzebuje i jak może to zakomunikować swojemu chłopakowi – podaje przykład. I podkreśla, że w takich sytuacjach nie chodzi tylko o to, aby trudne chwili były za nami, ale również, aby nauczyły nas czegoś i w przyszłości miały pozytywny wpływ na nasze życie.Gdy nastolatka jest po prostu nastolatką
W wielu internetowych poradnikach przeczytamy, że oznakami toksycznego związku mogą być zmiany zachowania w nastolatku, nadmierna zazdrość czy zbyt szybko posuwający się związek. Jednak musimy pamiętać, że nastolatkowie często zachowują się dla nas niezrozumiale. Gdy pytam więc, jak połapać się czy nastolatek ma problemy, czy po prostu jest zmiennym nastolatkiem, terapeutka podkreśla, że najważniejszym wyznacznikiem jest czas.Wychowujemy od pierwszych dni
Terapeutka podkreśla, że naszym zadaniem jako rodziców nie jest próba dawania dzieciom złotych rad i genialnych środków na naprawę życia. A raczej zadawanie pytań i wysyłanie komunikatów, które dają do zrozumienia drugiej stronie, że jesteśmy tu dla niej i chętnie ją wesprzemy. – Zamiast powiedzieć: "Ta dziewczyna źle na Ciebie wpływa", możemy zapytać: "Jak się czujesz w tym związku?", powstrzymać się od zdania: "Ten związek tylko cię dołuje", a zapytać: "A jak byś chciał, żeby wyglądał twój związek?". Zapytać o to, co jest dobrego, co nasze dziecko ceni w swoim partnerze, nawet jeśli mamy wrażenie, że ta relacja w ogóle mu nie służy.Nie mądre rady, a chęć zrozumienia drugiej osoby
Musicie starać się rozmawiać, słuchać i tworzyć mądre limity, które nie będą postrzegane jak seria głupich nakazów i zakazów. Ważne jest też, abyście umieli z nimi rozmawiać i wyjaśniać jak powinien wyglądać zdrowy związek. Dlatego nie czekajcie z taką rozmową do 18 urodzin waszej córki, ale zacznijcie wcześnie. A gdy już wasza córka w końcu spotka swojego pierwszego chłopaka, nie bądźcie inwazyjni w dopytywaniu się o jej związek. Bądźcie otwarci i podchodźcie do niej ze zrozumieniem.Małgorzata Ananicz, psycholog i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna z Centrum Psychoterapii HELP. Tytuł magistra uzyskała na Uniwersytecie SWPS, obecnie kształci się w Akademii Motywacji Edukacji. Ukończyła I stopień szkolenia pracy z traumą EMDR, a także DBT w pracy ze złożonym zespołem stresu pourazowego (PTSD).
Może cię zainteresować także: 7 kultowych gier, które warto pokazać swoim dzieciom. Moi synowie są nimi zachwyceni