Oto dekalog codzienności w walce z rakiem. Paweł daje przykład, jak wspierać ukochaną

"Przygoda" z rakiem

– Pamiętam, jak byliśmy na wizycie po biopsji. Dopóki nie było diagnozy, starałem się w miarę możliwości myśleć pozytywnie – opowiada Paweł. – Po słowach "to nowotwór złośliwy, potrzebne będzie odjęcie piersi" wzrok lekarza spoczął na mnie. Gosia nie była w stanie prowadzić rozmowy, bardzo się przejęła.

Chłopaki biorą się do roboty

To on robił Gosi zastrzyki w brzuch i obciął żonie włosy, gdy zaczęły wypadać po chemioterapii. – Mam wysokie czoło – żartuje. – Zbliżała się komunia Mateusza, więc sięgnąłem po maszynkę. Śmieliśmy się, że jesteśmy dwójką łysoli.

Bardzo przykre słowa

Żona Pawła prowadzi na Facebooku grupę wsparcia dla dziewczyn chorujących na raka. – Większość facetów staje na wysokości zadania w przypadku diagnozy u ich partnerek. Zmieniają pracę i biorą fuchy ochroniarzy, by wozić żony na chemię. Ale są też tacy, którzy uciekają od rodziny, pozostawiając bliską osobę w momencie, gdy najbardziej ich potrzebuje – mówi Paweł.

Brał udział z żoną w terapii dla pacjentów onkologicznych. Był jedynym facetem na sali. Uważa jednak, że rozmowy z psychoonkologiem powinny być obowiązkowe dla każdego partnera kobiety chorującej na raka. – Wiele się tam nauczyłem. Także inaczej patrzeć na moją żonę. Przede wszystkim jednak wiem, jak pomagać. Chorych nie głaszcze się i mówi, że wszystko będzie dobrze. Trzeba zadbać o realną pomoc. Ugotować obiad, zając się dziećmi. Jeśli kobieta kryguje się z pytaniem o wsparcie, to facet jest od tego, żeby zapytać za nią i zorganizować pomoc.

Jak mówi, jako społeczeństwo jeszcze brakuje nam empatii. Jego żona spotkała się z nieprzyjemnymi sytuacjami. – Byliśmy na wakacjach, było bardzo gorąco. Moja żona chodziła w koszulce i ubytek piersi był widoczny. Jakaś kobieta podeszła do niej i powiedziała, że wstydziłaby się chodzić bez stanika po odjęciu piersi – opowiada Paweł. – Innym razem moja żona usłyszała od pielęgniarki, która pobierała jej krew, że musiała nagrzeszyć, skoro Bóg pokarał ją nowotworem.

Dekalog partnera Amazonki

Sonia Ziemba-Domańska, psycholożka i terapeutka, aktywistka Fundacji Kochasz Dopilnuj, spisała dla nas 10 najważniejszych zasad partnera kobiety chorej na nowotwór. Sama dwa i pół roku temu wyleczyła się z raka, więc wie, co mówi.

1. Nie mów "wszystko będzie dobrze"
To najgorsze, co można powiedzieć. Nie wiadomo, czy będzie dobrze. Choroba onkologiczna jest uważana za etap, który wiąże się ze śmiercią.

2. Bądź obok, nawet bez słów
Bardzo ważne jest, żeby partner przypominał, że jest obok i wspiera. Niezbędne jest danie czasu kobiecie na przeżycie emocji, wypłakanie się. Niezależnie od stanu, w którym będzie się znajdowała, przypomnij jej, że jesteś tutaj i możesz ją przytulić.

3. Bądź świadomy, że twoja partnerka może mieć wahania emocjonalne
Możesz spotkać się z zaprzeczeniem chorobie, sensowi terapii, podważaniem wyników badań. Wiele kobiet nawet nieświadomie przechodzi przez etap żałoby. Uświadamiają sobie, że rak to poważna choroba, próbują żegnać się z życiem. Mogą pojawić się stany depresyjne. Niechęć do wychodzenia z łóżka, brak kontaktu z bliskimi, płacz.

4. Zaproponuj pomoc psychologa

5. Zadawaj pytania
Zadawanie pytań to bardzo duża pomoc dla kobiety. Pytaj: czy mam zająć się dziećmi, czy chcesz zostać sama, czy chcesz, abyśmy pobyli razem, czy chcesz, abym wyszedł? Należy dać kobiecie możliwość decydowania o sobie.

6. Nie masz pojęcia, co ona przeżywa
Na pewno usłyszysz takie słowa. To ona straci włosy, brwi, rzęsy, pierś. Co ty możesz o tym wiedzieć? Nic. Nawet czując się odrzucony, bądź obok, gotowy do okazania wsparcia i przytulenia.

7. Zaproponuj rekonstrukcję piersi
To bardzo ważne dla pacjentek po mastektomii. W ten sposób będzie miała okazję znów poczuć się kobieca. Zabiegi rekonstrukcji mogą odbywać się jednoistnie w czasie zabiegu usuwania piersi. Zachęć ją do wspólnego czytania informacji o rekonstrukcji: jak wygląda, jak przebiega, żeby zapoznać się i oswoić temat.

8. Nie dotykaj pierwszy
Zarówno po odjęciu piersi, jak i po zabiegu rekonstrukcji. Wiele kobiet nie chce, aby partner dotykał ich po zabiegu. To normalne. Daj swojej partnerce czas na akceptację swojego ciała.

9. Lista zadań
Od teraz role ojca i partnera zostaną zintensyfikowane. Poproś żonę o listę zadań, ulubionych maskotek dzieci, numerów kontaktowych do lekarzy i najbliższej rodziny, która może wam pomóc w codziennych sprawach.

10. Nie bój się prosić o pomoc dla siebie
Wielu mężczyzn czuje się odsuniętych na boczny tor. Wszyscy skupiają się na chorej, choć oni muszą poradzić sobie ze swoimi emocjami i natłokiem obowiązków. To bardzo ważne, abyś też mógł liczyć na wsparcie z zewnątrz.