Leczyć, nie walczyć. Twój organizm to nie poligon. Problemy ze wzwodem muszą z czegoś wynikać

Marcin Długosz
Seksuolodzy powtarzają, że naszym najbardziej seksualnym narządem jest mózg. Powiedzcie to jednak facetowi, który właśnie zorientował się, że „coś” jest nie tak, że właśnie „zawiódł”. To wstrząs, z którym początkowo ciężko sobie poradzić. Co potem? Przede wszystkim poszukiwanie przyczyny. Często pewną rolę odgrywają czynniki psychiczne np. stres. Jednak również choroby fizyczne mogą objawiać się w problemach z potencją.
pixabay
Problem w... każdym wieku?
O zaburzeniach erekcji mówimy, gdy mężczyzna pomimo pobudzenia seksualnego przez dłuższy okres czasu (co najmniej sześć miesięcy) nie osiąga erekcji, lub gdy ta erekcja nie jest wystarczająca do odbycia stosunku. Lekarze nazywają zaburzenia erekcji także: impotencją i niemocą płciową. Zaburzeniami erekcji szczególnie dotknięci są starsi mężczyźni: co drugi w wieku powyżej 40 lat skarży się na tego rodzaju dolegliwości. Nie oznacza to, oczywiście, że problemy omijają facetów młodszych – nawet koło dwudziestki.

Marsz do lekarza
Każdy cierpiący na problemy z potencją powinien skonsultować się z urologiem Jest on nie tylko ekspertem w zakresie wszystkich narządów moczowych, takich jak nerki i pęcherz moczowy, ale także w zakresie męskich narządów płciowych. Potrafi wyjaśnić podstawowe przyczyny zaburzeń erekcji i poinformować pacjenta o różnych możliwościach leczenia.

Przyczyny zaburzeń erekcji?
U młodszych mężczyzn dużą rolę odgrywają problemy psychiczne: stres lub nadmierne obciążenie pracą. Również depresja i inne choroby mogą zmniejszać zainteresowanie seksem i prowadzić do problemów z potencją. Jednak w większości przypadków zaburzenia erekcji są spowodowane przyczynami fizycznymi. Są to głównie: zaburzenia krążenia, uszkodzenia nerwów lub choroby neurologiczne czy nierównowaga hormonalna.

Badania obowiązkowe
Bardzo ważne będzie zatem wykonanie podstawowych badań, które pozwolą stwierdzić, czy mężczyzna przede wszystkim nie cierpi z powodu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, które dotąd nieleczone, a dodatkowo „karmione” używkami takimi jak alkohol, papierosy czy nadmiar leków przeciwbólowych dały efekt w postaci tego, że organizm się zbuntował – tłumaczą specjaliści.
Miażdżyca „zabójcą” erekcji?
U osób z miażdżycą naczynia krwionośne w całym ciele – w tym penisie – zwężają się, ponieważ w ścianach naczyń osadzają się lipidy krwi i wapń. Cukrzyca i wysokie ciśnienie krwi prowadzą również do tzw. mikroangiopatii, czyli uszkadzania mniejszych naczyń krwionośnych (tętniczek i naczyń włosowatych), które łączą tętnice i żyły. Może to również utrudniać przepływ krwi do ciał jamistych w penisie.
Jak to działa?
Krążenie żylne krwi w penisie również może zostać zakłócone. Normalnie, żyły w penisie działają jak rodzaj zaworów: podczas erekcji, pozostają one zamknięte tak, że krew pozostaje w penisie czyniąc go sztywnym. Jest to pośrednio kontrolowane przez działanie mięśni gładkich w penisie: jeśli one się rozluźniają, tętnice rozszerzają się. Ciała jamiste wypełniają się krwią, rozszerzają się i ściskają żyły. W ten sposób zawory zamykają się.
Jednak... nie działa
Jednak mechanizm u niektórych mężczyzn z zaburzeniami erekcji nie działa, ponieważ mięśnie w penisie nie potrafią prawidłowo się rozluźniać. W następstwie tego żyły zbyt szybko pozwalają krwi odpływać z ciał jamistych. Istnieją różne przyczyny takiego stanu rzeczy, z których niektóre nie zostały jeszcze w pełni zbadane. Badania sugerują między innymi, że podwyższony poziom cukru we krwi może uszkadzać komórki mięśni gładkich w penisie.
To da się wyjaśnić
Erekcja rozpoczyna się w mózgu: wysyła on do penisa sygnały poprzez przewody neuronowe. W penisie znajdują się włókna nerwowe, które, kiedy są podniecone, uwalniają pewne odpowiednie neuroprzekaźniki. Zapewniają one między innymi, że gładkie mięśnie penisa rozluźniają się, a naczynia krwionośne w ciałach jamistych poszerzają się. Jeśli ta ścieżka sygnalizacyjna z mózgu do penisa zostanie zakłócona, penis pomimo podniecenia może się nie usztywnić. Tak jest w przypadku około co dziesiątego pacjenta z zaburzeniami erekcji.
Te hormony!
W zjawisku erekcji ważną rolę odgrywa męski hormon płciowy – testosteron . Mężczyźni, którym brak testosteronu zazwyczaj doświadczają mniejszego podniecenia seksualnego i dlatego rzadziej mają erekcję. Nadmiar prolaktyny również może powodować zaburzenia erekcji. Hormon ten wspomaga produkcję mleka u matek, ale jest produkowany również przez organizm mężczyzny (z powodów jeszcze nie w pełni zrozumiałych). Niektóre choroby i leki wydają się zwiększać produkcję prolaktyny, która może powodować problemy z potencją.

Drogi leczenia
Niekiedy, by postawić odpowiednią diagnozę, lekarz potrzebuje dalszych badań w celu ustalenia przyczyn zaburzeń erekcji. Są to: kolorowa ultrasonografia dopplerowska, test nastrzyknięcia ciał jamistych (oraz technika MUSE czyli podawanie czynnika aktywnego poprzez cewkę moczową) oraz wybrane badania neurologiczne. Jeśli impotencja ma przyczyny fizyczne, możliwa jest terapia lekami lub środkami wspomagającymi erekcję. Jeśli jest spowodowana konkretną chorobą (np. cukrzycą), trzeba ją leczyć. Jeżeli zaburzenie ma przyczyny psychologiczne - zaleca się psychoterapię lub konsultację u psychiatry.

Leki pod kontrolą
Tak zwane inhibitory fosfodiesterazy (inhibitory PDE) - takie jak sildenafil - poprawiają przepływ krwi do penisa. Pacjent powinien zastosować lek na potencję przed planowanym stosunkiem i nie częściej niż raz na dobę. Ponieważ mogą występować różnego rodzaju interakcje i skutki uboczne, leki zawierające sildenafil w dawce wyższej niż 25 mg w jednej tabletce są dostępne na receptę. Możliwe skutki uboczne to: bóle głowy, zaburzenia widzenia, zaczerwienienie skóry.

Kiedy na terapię?
Jeśli przyczyny impotencji leżą w konfliktach międzyludzkich, obawach przed niepowodzeniem lub sytuacjach stresowych - skuteczna może być psychoterapia. O tym, jaka forma terapii (np. terapia poznawcza, terapia indywidualna lub terapia dla par) jest odpowiednia, musi w każdym przypadku zadecydować lekarz w porozumieniu z pacjentem. W przypadku depresji psychiatra może również przepisać konkretne leki np. antydepresanty.

„Cudowne” środki
Niektórzy mężczyźni nie potrafią rozmawiać o swojej impotencji z lekarzem. Zamiast tego, przeszukują internet i znajdują suplementów diety albo „wyjątkowe” specyfiki niejasnego pochodzenia. To, że są one dostępne „bez recepty” nie oznacza, że ich stosowanie jest „bez ryzyka”. Każdy, kto chce wypróbować suplementy diety w leczeniu impotencji, powinien to robić tylko w porozumieniu z lekarzem.

Używki na bok
Nadwaga, nikotyna i nadmierne spożycie alkoholu zwiększają ryzyko wystąpienia chorób, które mogą powodować zaburzenia erekcji. Aby zapobiec impotencji mężczyźni nie powinni palić papierosów, zdrowo się odżywiać i dostatecznie dużo ćwiczyć. Wskazane jest również, aby nie stawiać siebie i partnera seksualnego pod presją w zakresie zawsze udanego wykonywania czynności seksualnych. Ponadto warto jak najwcześniejszą konsultację z lekarzem. Im szybciej poznamy prawdziwą przyczynę zaburzeń – tym szybciej uda się rozpocząć skuteczne leczenie.

Źródło: ADAMED.EXPERT Twoja baza wiedzy o zdrowiu