Scenariusz najbliższych dni zapewne dobrze znasz. Najpierw harówa, bo trzeba posprzątać, narobić pyszności, kupić prezenty. Potem dłuższa lub krótsza podróż do rodziny, spotkania, wizyty. I zmęczenie, narastające tak, że drugiego dnia świąt już nie masz siły na nic. Może być inaczej? Może. Pod jednym warunkiem.
Ten warunek jest prosty. Trzeba sobie odpowiedzieć na jedno ważna pytanie: Do czego służą święta? To głupie, ale tylko z pozoru. Bo jak się spojrzy na większość ludzi, to można odnieść wrażenie, że służą do robienia zapasów jedzenia jak przed jakąś klęską żywiołową.
Dlatego warto sobie uświadomić oczywistą prawdę, którą wyraziła w jednym z filmików psycholożka Julia Izmalkowa, znana jako Psychomama Julia. "Przygotowania do świąt to nie są przygotowania do wojny. Sklepy nadal będą otwarte już za chwilę. Nikt nie umrze z głodu przez kilka dni, więc nie należy robić takich zapasów, jakby wszystko miało być zamknięte przez miesiąc. I nie chodzi o to, żeby były doskonałe prezenty" – tłumaczy.
O co więc chodzi w świętach? Zdaniem psycholożki o to, "żeby się zatrzymać i pobyć razem bez żadnych zobowiązań. Chodzi o to, żeby było miło i przyjemnie". A tak będzie wtedy, kiedy nie będziemy sobie narzucać jakichś chorych norm produkcji iluś tam perfekcyjnych dań, szorowania podług aż będą błyszczeć jak parkiet "Tańca z gwiazdami" czy szukania oryginalnych prezentów. Czyli jeśli odpuścimy z obowiązkami, a skupimy na tym, co pozwoli nam przyjemnie spędzić te dwa świąteczne dni.
Ta rada jest prosta tylko z pozoru. Tak naprawdę to odpuszczenie wymaga sporego wysiłku, czasem buntu przeciwko rodzinnym schematom. Bo nie ma co ukrywać, w większości jesteśmy zaprogramowani do tego, że święta to czas nadzwyczajny, więc wszystko musi być zrobione lepiej niż zwykle. A efekty są takie, że nadzwyczajne jest nasze zmęczenie i wkurzenie. "W tej sytuacji niedoskonałe jest dużo lepsze niż doskonałe, ale wymęczone" – kończy swój przedświąteczny filmik Julia Izmalkowa.
Warto choć raz w życiu spróbować przeżyć święta według takiego podejścia. I naprawdę poświętować, a nie wykonać coroczne zadanie świąteczne.