Rodzicielstwo autonomiczne
Rodzicielstwo wspierające autonomię prowadzi do wyższej samooceny, lepszych umiejętności emocjonalnych, społecznych, a także do poprawy zdrowia psychicznego. fot. Jose Ibarra/Unsplash
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej dadHERO.pl
REKLAMA

W przeciwieństwie do intensywnego rodzicielstwa, rodzicielstwo wspierające autonomię promuje niezależność i odporność dzieci. W jednej ze swoich książek Emily Edlynn podsumowała to, co udowodniło ponad 30 lat badań koncentrujących się na rodzicielstwie autonomicznym. Jakie wnioski wciągnęła?

Czym jest rodzicielstwo wspierające autonomię?

Rodzicielstwo wspierającego autonomię wynika z założenia, że każdy z nas ma trzy podstawowe potrzeby: autonomię, kompetencje i pokrewieństwo. Autonomia to poczucie sprawczości i swoboda odkrywania wartości, tego, kim tak naprawdę jesteśmy. Kompetencja z kolei oznacza wiarę we własne umiejętności i możliwości. Pokrewieństwo daje nam poczucie połączenia i przynależności.

Opiekunowie praktykujący rodzicielstwo wspierające autonomię, szczególną uwagę przywiązują do tych trzech podstawowych ludzkich potrzeb. Rodzicielstwo wspierające autonomię niesie za sobą ogromną liczbę korzyści. Prowadzi do wyższej samooceny, lepszych umiejętności emocjonalnych, społecznych, a także do poprawy zdrowia psychicznego.

Jak zachęcić dziecko?

Zastanawiasz się, jak zachęcić dziecko do autonomii? To zbiór wielu strategii, które koncentrują się na zaufaniu do dziecka, wierze w jego zdolności i umiejętności w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami. To angażowanie dziecka w rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji, a także okazywanie zrozumienia i szacunku dla rozwijającej się dziecięcej tożsamości.

Oto kilka przykładowych strategii dla różnych grup wiekowych, dzięki którym rozwiniemy w naszych dzieciach autonomię.

Wiek 0-6 lat

  • Przydzielaj swoim dzieciom proste zadania. W ten sposób pokażesz, że wierzysz w ich umiejętności. W ten sposób pomożesz zbudować pewność siebie i zmotywujesz je do bycia pomocnym w przyszłości.
  • W miarę możliwości dawaj wybór: "Możesz zadecydować, czy wolisz zjeść kawałek czekolady, czy kruche ciasteczko".
  • Wyjaśniaj, dlaczego tak ważne jest, by trzymać się zasad: "Zawsze sprzątamy po sobie swoje zabawki, by nikt nam ich nie zniszczył".

    • Wiek 7-12 lat

  • Zadawaj pytania, które pomogą ci zrozumieć punkt widzenia dziecka.
  • Angażuj swoją pociechę w podejmowanie decyzji: "Wolisz zapisać się na piłkę nożną czy sporty walki?".
  • Oczekuj niezależności. Kiedy twoje dziecko przyjdzie do ciebie z problemem, nie dawaj gotowego rozwiązania. Zachęć, by samo spróbowało poradzić sobie z niewygodną sytuacją.

    • Wiek 10-17 lat

  • Bądź ciekawy, ale nie osądzaj. Kiedy twoje nastoletnie dziecko dokonuje złego wyboru, wykaż zainteresowanie. Postaraj się zrozumieć, co nim kierowało. Nie pouczaj.
  • Bądź empatyczny. Nastolatki naprawdę chcą czuć się zrozumiane. Im jestem ciekawszy tego, co dzieje się w ich życiu, tym łatwiej będzie ci zrozumieć ich tok postępowania. Wykaż się empatią i spróbuj zrozumieć, z czym się zmagają. Dzięki temu istnieje większe prawdopodobieństwo, że twoje dziecko będzie się z tobą dzieliło swoimi problemami.
  • Pokaż, że ufasz. Daj swojemu dziecku poczuć, że mu ufasz i wierzysz, że uda mu się rozwiązać dany problem. Służ radą, wsparciem, ale nie wyręczaj i nie szukaj gotowego rozwiązania.

    • Źródło:  parents

    Czytaj także:
    logo
    JESTEM TATĄ    Po przeprowadzce do Szwecji przeżyła szok. Te 3 nawyki odmieniły jej dzieci