To, jakie zapewnimy dziecku dzieciństwo, ma wpływ na jego późniejsze życie. Więź, relacja, zrozumienie czy poczucie bezpieczeństwa odgrywają istotną rolę. Wyróżniamy różne typy rodzicielstwa, które opierają się na innych priorytetach. Jednym z nich jest rodzicielstwo słonia.
Sama nazwa brzmi nieco zaskakująco, nietypowo. Od razu nasuwa się pytanie – co kryje się pod pojęciem "rodzicielstwo słoni". Słonie są niezwykle inteligentnymi, społecznymi, empatycznymi stworzeniami. A czym wyróżnia się ten rodzaj wychowania dzieci?
Słonie to bardzo ciepłe, przyjacielskie i pełne empatii zwierzęta. Rodzice wychowujący dzieci zgodnie z tym stylem stawiają głównie na ich szczęście i poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego. Zasypiają razem, niekiedy w jednym łóżku przesypiają całą noc, przytulają znacznie więcej niż inni. Pozwalają dzieciom rozwijać się w swoim własnym tempie, nie przejmują się postępami robionymi przez inne maluchy.
Rodzice ci przywiązują dużą wagę do pomagania swoim dzieciom w rozwijaniu umiejętności wyrażania emocji. Wspierają, kiedy maluchy są zestresowane, zdenerwowane. Duży nacisk kładą na bezpieczny rozwój emocjonalny. Bezpieczeństwo emocjonalne przedkładają nad sukcesy w nauce.
Choć rodzicielstwo słoni w teorii brzmi naprawdę doskonale, to warto mieć się na baczności, by nie wkroczyć na terytorium nadopiekuńczości. Dr Anjali Ferguston, psycholog, przygotowała dla "rodziców-słoni" cztery istotne wskazówki. Dzięki nim dzieci nie ulegną współuzależnieniu emocjonalnemu.
Rodzice w pierwszej kolejności powinni sobie zadać pytanie – dlaczego chcą przyjąć taki styl rodzicielstwa? Warto przyjrzeć się swoim własnym historiom, które dostarczają wielu informacji dotyczących podejścia do rodzicielstwa. Niektórzy rodzice chcą nadmiernie zrekompensować swoim dzieciom "niedoskonałości" swojego dzieciństwa.
Trzeba zrozumieć prawdziwy powód i dokładnie przeanalizować, jaki jest nasz cel. Co więcej, powinniśmy się upewnić, że drugi rodzic ma takie samo zdanie i w ten sam sposób chce wychowywać dziecko.
Umieszczanie dziecka w szczelnej, przepełnionej nadopiekuńczością bańce, może mieć negatywny wpływ na jego rozwój. Rodzice, którzy nadmiernie się niepokoją i obawiają o bezpieczeństwo swoich dzieci, zaczynają kontrolę i nadzór. Czasami trudno jest im wyznaczyć granicę między ryzykiem a lekkomyślnością. Starają się przede wszystkim uchronić swoje dziecko, co wywołuje w nim coraz większy strach i niepokój.
Dzieci powinny rozwijać w sobie umiejętność samodzielnego wykonywania różnych czynności. Wychowywanie samowystarczalnych dzieci wydaje się być sprzeczne z rodzicielstwem słoni, co koniec końców okazuje się być błędnym rozumowaniem. Rozwiązywanie problemów za dziecko i wyręczanie go we wszystkim, nie jest dobrym postępowaniem. Rodzic – słoń powinien wyznaczyć umowną granicę, której nie będzie mu można przekroczyć.
Pomoc dziecku w identyfikowaniu i wyrażaniu emocji jest podstawową wartością dla rodziców – słoni. Ma fundamentalne znaczenie. Zdarza się, że rodzice chcą uchronić swoje dziecko przed trudnymi emocjami, wszystko, co złe "zabierają" dla siebie. Ferguston sugeruje, że rodzice powinni zadawać pytania, które zachęcą dziecko do opisywania i rozpoznawania swoich uczuć. Po ich weryfikacji należy nauczyć "słoniątko" jak sobie z nimi radzić.
Źródło: Fatherly