"Chciałbym zatańczyć na waszym weselu". Pytamy gejów, co usłyszeli od ojców przy coming oucie

Według badań przeprowadzonych przez Kampanię Przeciw Homofobii mówi o tym, że 69,4 proc. młodzieży LGBT ma myśli samobójcze, a 49,6 proc. ma objawy depresji. Na ich drogach muszą stanąć osoby, które wskażą im wsparcie i akceptację.

– Gdy tata wrócił, już wiedział. Po mieście rozniosła się plotka, że jestem gejem. Gdy wszedł do domu, podszedłem się z nim przywitać i zaczęło się... Usłyszałem wiele niemiłych słów o moim "lowelasie", że zachowuję się jak dzieciak i najgorsze: "nie mam syna". Po czym wyszedł z domu – opowiada Marcin.

Wyprowadził się z partnerem do hotelu. Próbował zobaczyć się z ojcem na śniadaniu, ale nie było go w domu. Wizyta Marcina trwała 24 godziny. Spakował się i wrócił do Hiszpanii. Jego tata nie utrzymywał z nim kontaktu przez rok.

Po tym czasie zadzwonił do niego. – Tata nie był typem, który rozmawia, co jest dość typowym męskim zachowaniem w Polsce. Przemyślał chyba wszystko i zrozumiał, że jednak brakuje mu syna.

Dwa lata po "coming oucie" Marcin znów przyleciał ze swoim partnerem do Polski. Tata zachowywał się zupełnie inaczej. Wyraził dumę z syna, który poradził sobie w życiu bez jego pomocy. Przyznał, że nie trzeba trwonić czasu na kłótnie, bo życie jest za krótkie.

– Wyczuł kruchość czasu, bo to było moje ostatnie spotkanie z nim. Zmarł tydzień przed moim kolejnym lotem do kraju. Nie było nam dane, by przyleciał do Hiszpanii i poznał moje życie. Mimo tego jestem ogromnie wdzięczny, że mogliśmy naprawić naszą relację i zrozumiał, iż orientacja to nie wybór oraz to nie jest nic istotnego – wyznaje Marcin.

– Dajmy sobie spokój ze złością czy żalem. To nic nie zmieni, a tylko będziemy tracić tak cenny czas. Pozostały mi wspomnienia, najważniejsze, że te ostanie są pozytywne i pełne miłości ojca i syna - dodaje.

Tuż przed wyjazdem, po rozmowie z tatą, Alex, chłopak Marcina, chciał zatrzymać auto i wrócić po wspólne zdjęcie we trzech. – "Następnym razem", odparłem wtedy. Następnego razu nie było – wspomina Marcin. – Proszę, napisz w artykule tam, gdzie możesz "tata", bo nigdy nie pomyślałem, ani nie mówiłem o nim "ojciec".

Swojego coming outu dokonał dopiero w wieku 25 lat. Nie było uroczystej poważnej rozmowy po dwóch stronach stołu, a lekkie rzucenie na urodzinach mamy, że na następną imprezę rodzinną przyjdzie już ze swoim partnerem. – Dosłownie przez sekundę trwała konsternacja, a potem mój tata powiedział "No, ja myślę. Już najwyższa pora”.

Jego ojciec nigdy nie narzekał, że syn nie ma dziewczyny czy że czeka na wnuki. – Teraz częściej mówi, że chciałby zatańczyć z mamą na weselu moim i Pawła, ale wiem, że w Polsce, kraju tak bardzo homofobicznym, w którym najwyżsi rangą politycy odmawiają nam człowieczeństwa i prawa do zalegalizowania związków, nie mówiąc już o małżeństwach jednopłciowych, to przez wiele następnych lat będzie wciąż niemożliwe. Dlatego weźmiemy ślub za granicą – mówi.

– Współczuję zwłaszcza młodym ludziom, którzy w czasach, gdy tak dyskryminowana i gnębiona jest w Polsce społeczność LGBT, stoją przed wyznaniem najbliższym prawdy o swojej orientacji. Nie tylko tym z małych miast, bo wytykanie palcami to także domena Warszawy, Gdańska czy Krakowa. Jednocześnie podziwiam ich odwagę za branie udziału w demonstracjach. Robią fantastyczną robotę, bo starsze pokolenia gejów i lesbijek jest bardziej zachowawcze. Widzę to też po sobie. Mam nadzieję, że to młodzi zrobią w Polsce rewolucję. Ja bardzo w to wierzę – ocenia Cessanis.

– To było dobrych dziesięć lat temu, ale dobrze to pamiętam. Kilka tygodni przed wyznaniem dotyczącym swojej orientacji seksualnej, syn był bardzo nerwowy. Trudno było z nim rozmawiać. Bałem się, że wpadł w kłopoty, wyobraźnia podsuwała problemy z narkotykami lub prawem. Widać było, że z czymś sobie nie radzi – opowiada Krzysztof.

Przed coming outem jego syn wypuszczał "balony próbne", jak określa je jego tata. Sondował, co rodzice myślą na temat homoseksualizmu, zagajając na przykład o film, w którym pojawia się wątek gejowskiej miłości.

Krzysztof mówi szczerze, że jego relacje z synem przed coming outem nie były złe, ale też nie ma się za superojca. – Gdybym dzisiaj został znów tatą, inaczej wychowywałbym dziecko, inaczej przeżył swoje życie. Ale łatwo tak mówić, gdy jest się po 50-tce i ma pewien bagaż doświadczeń. Jednak zawsze starałem się postępować tak, jak wydawało mi się w danym momencie najlepiej. Ja w swoim życiu cenię szczerość. Może czasami na początku szczerość jest bolesna, ale na dłuższą metę prawie zawsze się opłaca. Brak szczerości może skończyć się oddalaniem od rodziny, a nawet zerwaniem więzów. Bo skoro nie może z rodzicami porozmawiać o tak ważnej rzeczy, jak miłość czy tożsamość płciowa, to czym z nimi rozmawiać?