"Dzisiaj rozumiem". Dzieci rodziców, którzy ukrywali orientację seksualną, nie chcą być okłamywane

– To, że mój ojciec powiedział mi, że jest gejem, nie sprawiło, że łatwiej było mi pogodzić się z tym, iż zostawił moją matkę – opowiada Michał. Jego tata zrobił "coming out", gdy on miał 14 lat, a jego brat 21. – Gdy twoi rodzice się rozchodzą, nie obchodzi cię dlaczego. Po prostu ci się to nie podoba i koniec.

Od tamtego czasu minęło 10 lat. – Dzisiaj rozumiem decyzję mojego ojca. Wychował się w takim miejscu i w takich czasach, że jego orientacja seksualna musiała pozostać tajemnicą. Michał podkreśla, że jego tata był dla niego świetnym ojcem. I nawet jeśli musiał radzić sobie z narastającym poczuciem uwięzienia w małżeństwie, nigdy nie miało to wpływu na jego relację z synami.

Michał podkreśla, że jeśli kiedykolwiek ktoś w twojej rodzinie będzie przechodził przez to samo, najgorszą rzeczą, którą można zrobić, jest stwierdzenie "tak myślałem".

– Wątpię by rodzice, którzy chcą zrobić "coming out" obawiali się, że jeśli to zrobią, coś się posypie w relacji z dziećmi – mówi mi Kacper. – Dzieciaki kochają swoich rodziców bez względu na wszystko. Nigdy nie jest za wcześnie, aby zrobić "coming out". Nigdy nie jest też na to za późno.

– Chcieliśmy jedynie mieć pewność, że jeśli zwiążę się z kimś, to będziemy mogli poznać tę osobę – wyjaśnia. Kacper miał szczęście, że dorastał w bardzo liberalnym środowisku. Jego rodzice mieli przyjaciół gejów, a w jego gimnazjum były pary homoseksualne, dlatego gdy usłyszał prawdę o swojej matce, był po prostu szczęśliwy, że nie chciała przed nim niczego ukrywać.

– Mieliśmy dużo szczęścia. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak ciężko mają ludzie, którzy ze swoją orientacją ukrywają się w małych miasteczkach – dodaje.

– Robienie "coming outu" bywa przerażającym doświadczeniem – wyjaśnia mi Tomek. Mimo to uważa, że jeśli nawet relacje z rodziną czy przyjaciółmi mogą doznać uszczerbku w wyniku takiej decyzji, w ostatecznym rozrachunku to i tak lepsze dla osoby, która zrzuca z siebie ciężar życia w kłamstwie.

– Bardzo długo walczyłem ze sobą, zanim podjąłem decyzję, że chcę przyznać przed byłą żoną i synem, że jestem gejem – opowiada.

Podjął decyzję, gdy uświadomił sobie, że okłamując swojego syna, nie jest w stanie zbudować z nim prawdziwej relacji. – Każdy związek oparty na kłamstwie jest gówno wart – stwierdza. Nie wierzy, by dało się stworzyć zdrową relację między dwojgiem ludzi, jeśli między nimi wisi tak gigantyczne kłamstwo.

Sam do końca nie wie, co go do tego pchnęło. Jako jeden z powodów podaje, że zawsze chciał mieć dzieci, a nie widział wielkich szans na posiadanie potomstwa, mieszkając w Polsce i będąc w związku homoseksualnym. – Od wielu lat staram się sam zrozumieć swoje zachowanie, ale wciąż nie umiem.

– Mój syn miał wtedy 18 lat i byłem przerażony tym, co chcę zrobić – wspomina. Najpierw porozmawiał z żoną. Potem z synem – wyjaśnił mu, że muszą się rozstać z mamą, ponieważ spotyka się z kimś innym. – Wzruszył ramionami i stwierdził, że się tego domyślał. Wtedy dodałem, że spotykam się mężczyzną. Odowiedział "okej". I tyle.

Tomek wie, że może nie brzmi to, jak wielka chwila, ale gdy jego nastoletni syn po prostu zaakceptował go takim, jakim był naprawdę, nie mógł opanować wzruszenia. – To nie jest zbyt emocjonalny chłopak, więc to "okej" było wspaniałe. Poznał już mojego chłopaka i naprawdę się polubili.

Pytam moich rozmówców, jakie reakcje na ich "coming out" pojawiły się w szkołach, do których uczęszczały ich dzieci. Właściwie wszyscy odpowiadają, że nie przejmowali się tym. – Zrobiłem "coming out" przed ludźmi, których kochałem. Nie interesowała mnie opinia obcych. Na szczęście ci, których kocham, też się nimi nie przejmowali.

– Rozstanie rodziców zawwze jest czymś przykrym, ale gdy jesteś szczęśliwy, stajesz się lepszym ojcem, niż gdy walczysz ze sobą i udajesz, że wszystko jest w porządku. Teraz jestem szczęśliwy – podkreśla Tomek.